Στην τελευταία της συνεδρίαση η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συζήτησε, ανάμεσα στα άλλα, για την αποτίμηση της σύσκεψης που έλαβε χώρα μετά από πρόσκληση του Σχεδίου Β στις 18.12 και για τα επόμενα βήματα της διαδικασίας της μετωπικής συμπόρευσης. 2. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πήρε μέρος στην σύσκεψη που κάλεσε το Σχέδιο Β, αν και είχε ανακοινώσει δημόσια την πρόθεσή της να καλέσει σε σύσκεψη τις ίδιες ημέρες, γιατί πιστεύει στην ισοτιμία των δυνάμεων που συμμετέχουν σε αυτήν την διαδικασία χωρίς λογικές μικρομεγαλισμού ή αποκλειστικότητας.
Παρενέβη στην σύσκεψη εκφράζοντας με υπεύθυνο τρόπο τις θέσεις της πάνω στην πρόταση του Σχεδίου Β (το σχετικό κείμενο έχει ήδη δημοσιευτεί).
Τόσο με το κείμενο που κατέθεσε όσο και με τις τοποθετήσεις της κατά την διάρκεια της διαδικασίας επέμεινε ότι μια κοινή πολιτική δήλωση για την περίοδο έπρεπε απαραίτητα να περιγράφει τα βασικά κοινωνικά-ταξικά μπλοκ δυνάμεων που συγκρούονται, τον ρόλο των βασικών πολιτικών δυνάμεων, τον κεντρικό πολιτική στόχο της ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει. Να περιγράφει το αναγκαίο πρόγραμμα σαν πρόγραμμα σύγκρουσης και ρήξης και όχι σαν μίνιμουμ πρόγραμμα «ρεαλιστικής κυβερνητικής διαχείρισης», τονίζοντας ότι στόχοι του, όπως ο στόχος της «αποδέσμευσης από το ευρώ και την ΕΕ», δεν «φοβίζουν» στρώματα που εγκαταλείπουν τον αστικό δικομματισμό (τα οποία στρέφονται μαζικά κατά του ευρώ και της ΕΕ), αλλά αποτελεί στοιχείο «επικοινωνίας» μαζί τους και επίδρασης σε αυτά ώστε, ανάμεσα στα άλλα, η αντίδρασή τους να στραφεί αριστερά και να μην αφήσει χώρο στην ακροδεξιά δημαγωγία. Επέμεινε στην σαφή διατύπωση του στόχου για «άμεση - μονομερή στάση πληρωμών, διαγραφή του χρέους».
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πιστεύει ότι στην περίοδο που ο καπιταλισμός περνάει την πιο βαθιά του κρίση ο συνολικός αντικαπιταλιστικός-αντιιμπεριαλιστικός προσανατολισμός της μετωπικής συμπόρευσης είναι αναγκαίος. Η κριτική στην «κυβερνητική πρόταση» του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συνοδεύεται με μια βαθύτερη συνείδηση ότι σήμερα δεν υπάρχει δυνατότητα για φιλολαϊκή πολιτική και σταθερές κατακτήσεις μέσα στα πλαίσια του ευρώ, της ΕΕ και ευρύτερα του συστήματος, στοιχεία που δεν υπήρχαν στην πρόταση του Σχεδίου Β.
Σε τελική ανάλυση ο ρεαλισμός ενός προγράμματος εξαρτάται από το αν ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της εργαζόμενης πλειοψηφίας και από το πόσο γίνεται υπόθεσή της και όχι από το αν κινείται μέσα στον στρατηγικό ορίζοντα της αστικής πολιτικής, δημιουργώντας την αυταπάτη ότι δεν θα χρειαστεί μια ιστορική σύγκρουση μαζί της.
Η ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτιμά θετικά το γεγονός ότι όλοι οι συμμετέχοντες ήταν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κατά της ΕΕ και η συντριπτική πλειοψηφία τους υιοθέτησε τον στόχο της αποδέσμευσης σαν συμβολή στην διάλυση του ιμπεριαλιστικού αυτού μηχανισμού, στον δρόμο για μια άλλη διεθνοποίηση σε όφελος των λαών.
3. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως δεσμεύτηκε και μέσα στην Σύσκεψη χωρίς υπαναχωρήσεις και σεχταρισμούς, με σταθερότητα στο περιεχόμενο για το οποίο έχει δεσμευτεί από την Β Συνδιάσκεψη και τα μετέπειτα όργανά της , θα συμβάλλει στα επόμενα βήματα της διαδικασίας της μετωπικής συμπόρευσης.
Τα βήματα αυτά δεν αφορούν μόνο τις σημαντικές συζητήσεις ανάμεσα στις οργανώσεις και τις άλλες συλλογικότητες που έως τώρα συμμετέχουν. Χρειάζεται να «ανοίξει» στους χιλιάδες αγωνιστές και τον κόσμο της αριστεράς. Να ανοίξει μέσα στους αγώνες και τα μέτωπα της επόμενης περιόδου για το ψωμί, τον μισθό, την δημοκρατία. Στις πολιτικές πρωτοβουλίες ενάντια στην ελληνική προεδρεία. Στον αντιρατσιστικό κα αντιφασιστικό αγώνα. Εκεί πάνω από όλα θα κριθεί η συμμαχία των δυνάμεων της συμπόρευσης και όχι στα εκλογικά κατεβάσματα, τα οποία άλλωστε εξαρτώνται από τον βαθμό της πολιτικής συμφωνίας και της κοινής δράσης μέσα στους αγώνες, Δεν είναι ο πρώτος μας στόχος, και δεν τέθηκαν στην συγκεκριμένη σύσκεψη, αντίστοιχα ζητήματα, παρά ορισμένα δημοσιεύματα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλλει στη συνέχεια της προσπάθειας συμπόρευσης, τόσο στην προσπάθεια να οικοδομείται η επαρκής αναγκαία βάση για την παρέμβαση στην συγκυρία, τις διμερείς επαφές ανάμεσα στις οργανώσεις και την νέα σύσκεψη στο πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη, που να αποτυπωθεί και σε κοινή δήλωση. Με συμμετοχή στον ανοιχτό, συντροφικό διάλογο μπροστά στους εργαζόμενους και στην αριστερά, για τα μεγάλα ζητήματα της εποχής, με κάθε μορφή (συσκέψεις, εκδηλώσεις κλπ).
4. Η διαδικασία της μετωπικής συμπόρευσης των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής, αντιΕΕ αριστεράς θα συνεχιστεί, γιατί είναι ανάγκη του κινήματος και του κόσμου της αριστεράς. Θα είναι μια διαδικασία πάντα ανοιχτή στους αγωνιστές του κινήματος, και τις δυνάμεις που θα επιλέξουν να εμπλακούν.
Οι καιροί απαιτούν την ευρύτερη δυνατή ενότητα, πάνω σε μια γραμμή ανατροπής της επίθεσης, ανοίγματος ενός άλλου αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού δρόμου στην ελληνική κοινωνία με στόχο την επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, την εξουσία και την κυβέρνηση των εργαζομένων.
Η συμμαχία των δυνάμεων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
