Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Εισήγηση του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Βύρωνα προς το δημοτικό συμβούλιο

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΔΗΜΟΥ ΒΥΡΩΝΑ (Βύρωνας 20.10.2014)

Προς την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Βύρωνα  

Κυρία Πρόεδρε

Το Δ. Σ του σωματείου μας καταθέτει στο Δημοτικό Συμβούλιο εισήγηση με θέμα την πολιτική προσωπικού στο Δήμο Βύρωνα, την ανάγκη να γίνουν άμεσα προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και να μην προχωρήσει ο Δήμος στην εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών μέσα από τα πεντάμηνα προγράμματα κοινωφελής εργασίας. Το θέμα αυτό ζητάμε να εισαχτεί ως έκτακτο στην συνεδρίαση του Δ. Σ. στις 29 Οκτωβρίου 2014με την μορφή του κατεπείγοντος. Έχουμε ενημερωθεί ότι η Δημοτική Αρχή ότι επικαιροποιησε το αίτημα του Δήμου να συμμετέχει στο πρόγραμμα της πεντάμηνης κοινωφελής εργασίας, υπερεκμετάλλευσης των ανέργων. Το πρόγραμμα αυτό σύμφωνα με τις επιδιώξεις  της συγκυβέρνησης και σε εφαρμογή  των εφαρμοστικών νόμων του μνημονίου θα υλοποιηθεί το επόμενο διάστημα. 

Έχοντας υπόψη μας τις προεκλογικές δεσμεύσεις των δημοτικών παρατάξεων, ιδιαίτερα της Στάσης Βύρωνα που σήμερα είναι διοίκηση στο Δήμο, ότι είναι αντίθετη στην εφαρμογή των αντιδραστικών νόμων που καταργούν κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος. Με δεδομένη την αντίθεση του σωματείου μας  στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και ιδιαίτερα στις σχέσεις εργασίας που δεν εφαρμόζονται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας για μισθό και θεσμικά δικαιώματα όπως στην κοινωφελή εργασία, σας καταθέτουμε εισήγηση με τις θέσεις του σωματείου και ζητάμε από το Δημοτικό Συμβούλιο να τοποθετηθεί σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα για την λειτουργία του δήμου και τα δικαιώματα των εργαζομένων και να μην γίνει ο Δήμος Βύρωνα φορέας εφαρμογής των  πιο βάρβαρων  αντεργατικών  πολιτικών και ανατροπής των εργασιακών σχέσεων προς το χειρότερο.   

Για το Δ. Σ.

Ο Πρόεδρος: Παναγιωτόπουλος Χρήστος

Ο Γραμματέας: Χαλβαντζής Γιώργος
 

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Θέμα:  Η πολιτική προσωπικού, η υπεράσπιση της σταθερής εργασίας και η ανάγκη για προσλήψεις μονίμου προσωπικού στο Δήμο Βύρωνα.

 Οι εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα ακολουθούν τη γενικότερη πορεία απορρύθμισης της εργασίας όπως  στην υπόλοιπη  Ευρώπη και υπηρετούν τις πολιτικές της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων με άξονα την μείωση και συμπίεση του εργασιακού κόστους. Στην  Ελλάδα έχοντας από παράδοση υιοθετηθεί ένα  μοντέλο που στηρίζεται στο χαμηλό κόστος εργασίας (χαμηλές αμοιβές, παράνομη και νόμιμη ευελιξία, μαύρη και απλήρωτη πολλές φορές εργασία) ενισχύεται αυτή η παράδοση που οδηγεί στην ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων.

Την περίοδο της  δομικής οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης που διαπέρνα όλη την Ευρώπη, ιδιαίτερα της χώρες του Νότου και περισσότερο από όλες την χώρα μας, αξιοποιείται η κρίση αυτή για αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις  στον τομέα της εργασίας στρατηγικού χαρακτήρα,  καταργώντας την σταθερή μόνιμη εργασία και υποκαθιστώντας την με διάφορες μορφές ελαστικής ευέλικτης απασχόλησης.

Η απασχόληση στην χώρα μας έχει βρεθεί  τις τελευταίες δεκαετίες, ιδίως από την δεκαετία του 1990 και μετά, στο κέντρο της επίθεσης των αντεργατικών, αντιλαϊκών πολιτικών και έχουν επέλθει σημαντικές μεταβολές στην κατεύθυνση της μεγάλης απορρύθμισής των εργασιακών σχέσεων. Ιδιαίτερα την εποχή της Τρόικας και των μνημονίων, μέσα από δεκάδες νομοθετικές παρεμβάσεις και προεδρικά διατάγματα  η πολιτική εξουσία και οι κυβερνήσεις που εναλλάσσονται σε αυτή, εξυπηρετώντας τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, των τραπεζιτών και γενικότερα των εργοδοτών έχουν επιβάλει τους όρους έτσι ώστε να ενισχύεται η φτηνή, ευέλικτη επισφαλείς εργασίας, δίχως δικαιώματα για τους εργαζόμενους, δίχως υποχρεώσεις για τους εργοδότες, με μισθούς 400 ευρώ, και 17 ευρώ μεροκάματο και ένα καθεστώς ασυδοσίας. 

Σήμερα η πορεία των γεγονότων οδήγησε, τελικά, παρά τα εμπόδια που προέβαλαν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους, στην επιβολή των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων με τους πάνω από 400 μνημονιακούς νόμους. Πρόκειται για μια νέα, ποιοτικά πιο δύσκολη για την εργατική τάξη και το λαό, οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. 

Η σταθερή εργασία στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα υποκαθίσταται από έκτακτη απασχόληση από μερική,  ενοικιαζόμενη και κοινωφελή  εργασία. Το ίδιο το κράτος και οι Δήμοι εξελίσσονται στους πιο στυγνούς εργοδότες αφού εφαρμόζουν και υλοποιούν προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την Ε. Ένωση και εθνικούς πόρους,  των πιο ακραίων μορφών υπερεκμετάλλευσης  των ανέργων  όπως είναι η κοινωφελής εργασία, τα βάουτσερ  κλπ. Στις νέες αυτές εργασιακές σχέσεις μεσαιωνικού χαρακτήρα  κυριαρχούν οι νέοι εργαζόμενοι αλλά και εργαζόμενοι άνω των 50 ετών, οι οποίοι δεν έχουν προϋποθέσεις για να συνταξιοδοτηθούν. 

Οι νέοι εργαζόμενοι που είναι αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της ανεργίας που γεννά ο καπιταλιστικός τρόπος οργάνωσης της οικονομίας και  που είναι σε έξαρση την περίοδο της κρίσης που ζούμε,   βιώνουν συνολικά ένα χειρότερο εργασιακό πλαίσιο παρά τα αυξημένα προσόντα τους, σε σχέση με την προηγούμενη γενιά εργαζομένων. 

Από την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων δεν έχει ξεφύγει ούτε ο δημόσιος τομέας, στον οποίο έχουν επιβάλει το κράτος και οι δήμοι  δυναμικά, ποικίλες μορφές ευέλικτης εργασίας. Δήθεν «συμβάσεις έργου» συμβάσεις δίμηνης, πεντάμηνης, οκτάμηνης, ενδεκάμηνης  διάρκειας, προγράμματα ενοικιαζόμενης εργασίας,stage, κοινωφελής εργασία,   υπεργολαβίες, που στην πραγματικότητα υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία, καθεστώς πληρωμής των συμβασιούχων μετά από αρκετούς μήνες κλπ. 

Στη δημόσια διοίκηση και στους δήμους ενισχύεται η απασχόληση με ελαστικές σχέσεις εργασίας  επηρεάζοντας αρνητικά τον θεσμό των δημοσίων υπαλλήλων και τη μονιμότητα. Προβλέπεται δυσμενέστερο εργασιακό καθεστώς για το νεοπροσλαμβανόμενο προσωπικό, με διετή δοκιμασία, περισσότερα χρόνια παραμονής στην εργασία για να συνταξιοδοτηθεί και με μειωμένο  μισθό.  κλπ.

Όλα όσα αναφέρονται παραπάνω έχουν ως  αποτέλεσμα την εκτίναξη της εκμετάλλευσης των εργαζομένων μέσα από την απόλυτη και πλήρης υποβάθμιση της εργασίας, την επιβολή, διαιώνιση διατήρηση χαμηλού εργασιακού κόστους, την συγκράτηση και συμπίεση των διεκδικήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων. Είναι προφανές βέβαια ότι στον ιδιωτικό τομέα η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. 

Στην δημόσια διοίκηση μέσα από  μονομερή παρεμβάσεις των κυβερνήσεων, με προεδρικά διατάγματα, το νόμο για το πειθαρχικό δίκαιο των εργαζομένων, τις  επιστρατεύσεις απεργών, τις απαγορεύσεις απεργιών όπως έγινε πρόσφατα με την απεργία- αποχή της ΑΔΕΔΥ για την αξιολόγηση, και τον προσχηματικό επανέλεγχο των συμβάσεων,   διαμορφώνοντας ένα καθεστώς ανασφάλειας, φόβου και υποταγής των εργαζομένων στην εκάστοτε κεντρική και  δημοτική εξουσία. Στην προσπάθεια του εργατικού δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος να αντισταθεί σε αυτή την βάρβαρη πολιτική και να καταργηθεί ο νόμος των απολύσεων 4250/2014,είναι πολύτιμη η συμβολή των δημοτικών συμβουλίων και των δημάρχων που αντιστέκονται για να μην γίνουν απολύσεις μέσα από την εφαρμογή της δήθεν αξιολόγησης και τον προσχηματικό επανέλεγχο των συμβάσεων των ΑΔΑΧ  και δεν δίνουν στοιχεία. Δεν αποκλείεται στο ζήτημα αυτό να υπάρξουν σοβαρές εξελίξεις που να φτάνουν μέχρι και σε πειθαρχικά διοικητικά μέτρα σε βάρος των  δημάρχων έως και αργία να τους επιβάλουν και καθαίρεση, καταργώντας την αυτοτέλεια και το αυτοδιοίκητο των ΟΤΑ, προκομμένου να επιβάλει η συγκυβέρνηση  6,500 απολύσεις μέχρι τέλος του χρόνου τις οποίες έχει  συμφωνήσει με την Τρόικα. Για κανένα λόγο δεν θα συναινέσουμε στην εφαρμογή ενός αντιλαϊκού νόμου, που επιβάλλει η συγκυβέρνηση, στο πλαίσιο των συμφωνηθέντων κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο  και στην αντικατάσταση της σταθερής απασχόλησης με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Χρειάζεται αγωνιστική επαγρύπνηση και κοινή δράση και συμπόρευση εργαζομένων, δημοτικών συμβουλίων και  πολιτών,  πάνω σε ένα μέτωπο αντίστασης και ρήξης για να ανατραπεί αυτή η πολιτική και για να μην καταργηθεί το δικαίωμα των αιρετών να αγωνίζονται μαζί με τους εργαζόμενους για την ενίσχυση και διατήρηση των υπηρεσιών των δήμων προς όφελος των πολιτών και της διασφάλισης της παραμονής των εργαζομένων στην εργασία. 

Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΤΟΥΣ  ΔΗΜΟΥΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ. 

Στο Δήμο Βύρωνα και τα Ν. Πρόσωπα το 2009  εργαζόμαστε 712 άτομα. Τον Δεκέμβριο του 2010 εργαζόμαστε 457  άτομα. Το μισθολογικό κόστος τον Δεκέμβριο του 2010 ήταν 870.941 ευρώ.  Το χρόνο 10.451.292 ευρώ. Τον Απρίλιο του 2012 εργαζόμαστε  467  εργαζόμενοι. Το μισθολογικό κόστος τον Απρίλιο του 2012 ήταν 808.084 ευρώ. Το χρόνο 10.153.008 ευρώ.

Σήμερα Οκτώβριος 2014  εργαζόμαστε στο Δήμο  372 και το μισθολογικό κόστος είναι 594.393 ευρώ. Το χρόνο 7.142.696 ευρώ. Σήμερα απαιτείτε μια πολιτική προσωπικού στο Δήμο Βύρωνα με στόχο να  στελεχωθούν όλες οι υπηρεσίες του Δήμου έτσι ώστε να ξεκινήσει μια νέα επανεκκίνηση στην λειτουργία του, για την καλύτερη καθημερινή εξυπηρέτηση των πολιτών.

Στην επανεκκίνηση αυτή χρειάζεται να ενταχτεί και η ενσωμάτωση των Νομικών Προσώπων στο Δήμο. Βασικό στοιχείο αυτής της πολιτικής πρέπει να είναι η μόνιμη σταθερή εργασία, οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλύπτονται όλες οι ανάγκες των υπηρεσιών και η  τοποθέτηση όλων των εργαζομένων στις θέσεις εργασίας που έχουν προληφθεί καθώς και η ιση μεταχείριση όλων με διαφάνεια και αξιοκρατία. Οι εργαζόμενοι στο δήμο έχουμε δικαιώματα και υποχρεώσεις που απορρέουν μέσα από τις συμβάσεις εργασίας μας. Στόχος μας είναι η διασφάλιση και ενίσχυση του δημοσίου χαρακτήρα των υπηρεσιών, η εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία τους  για την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Το σωματείο αποτελεί την ασπίδα προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων στην διαδικασία αυτή.  

Το εργατικό σ. κ. και το σωματείο μας ως  συλλογικότητα των εργαζομένων στο Δήμο Βύρωνα διεκδικεί την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που απορύθμισαν και υποβάθμισαν την εργασία και τα εργατικά δικαιώματα. Το νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει τη διαμόρφωση αυτής της άθλιας κατάστασης και είναι  εφιαλτικό για τους εργαζόμενους, περιέχεται σε όλες τις Συνθήκες και τις στρατηγικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτές καθορίζονται ακόμα από την εποχή του Μάαστριχτ. Ολόκληρη η αγορά εργασίας στην ΕΕ οδεύει στην ίδια κατεύθυνση, συρρίκνωσης της σταθερής και πλήρους απασχόλησης. Η χώρα μας δεν είναι εξαίρεση σε αυτή την πορεία. Η ανάλυση των στοιχείων της Γιούροστατ δείχνει ότι ενώ στην ΕΕ των 28, το 2008, με μερική απασχόληση εργαζόταν το 18% (40,152 εκατ.) των εργαζομένων, το 2013 το ποσοστό της μερικής απασχόλησης αυξήθηκε στο 20,2% και ο αριθμός των απασχολούμενων με μερική απασχόληση έφτασε στα 43,746 εκατομμύρια (ποσοστό αύξησης της μερικής απασχόλησης 12,2%). 

Με άλλα λόγια, οι νόμοι 1892/90, 2639/98, 2874/2000, 2956/2001, 3385/2005, 3429/2005, άρθρο 56 ν.3691/2008και αυτοί  που ακολούθησαν την περίοδο των μνημονίων, είναι αποτέλεσμα συμμόρφωσης της ελληνικής εργατικής νομοθεσίας στους «κοινούς ευρωπαϊκούς κανόνες» με τους οποίους διαμορφώθηκε το πλαίσιο της «ευελιξίας», δηλαδή, η μερική απασχόληση και η εκ περιτροπής εργασία, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η αύξηση των ορίων στις ομαδικές απολύσεις, η ενοικίαση εργαζομένων». Απαιτείται η κατάργηση ολου του αντεργατικού νομικού πλαισίου  που εχει  επιβληθεί όπως η μείωση των μισθών και κατάργηση των δώρων ,η κατάργηση  του ν.3536/2007 για την οριστική κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης απεργών, καθώς και οι νόμοι που κατάργησαν μια σειρά ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα. 

Το σωματείο μας αγωνίζεται ώστε να ηττηθούν οι πολιτικές της εργασιακής απορύθμισης και να προωθηθούν  πολιτικές ώστε να προστατεύονται τα συνδικαλιστικά, δημοκρατικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και να ενισχύεται η σταθερή και πλήρης απασχόληση σε βάρος της ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας. 

Με βασική την σκέψη αυτή, είμαστε αμετακίνητη από τη θέση  για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο Δήμο Βύρωνα τώρα για να λειτουργήσουν οι υπηρεσίες και να καλύπτονται οι κοινωνικές  ανάγκες των πολιτών. Είμαστε αντίθετη στην εφαρμογή μνημονικών πολιτικών στο Δήμο όπως τα πεντάμηνα κοινωφελούς εργασίας,   γιατί δεν μπορούν να καλύψουν τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες της λειτουργίας των υπηρεσιών του δήμου και γιατί είναι η πιο βάρβαρη μορφή εκμετάλλευσης των ανέργων, με μισθό και μεροκάματο πείνας και χωρίς κανένα εργατικό δικαίωμα (δεν εφαρμόζεται η κλαδική συλλογική σύμβαση).

Ο εφιάλτης της ανεργίας, η πείνα και η εξαθλίωση δεν αντιμετωπίζονται όπως η ασπιρίνη στον καρκινοπαθή. Είμαστε αντίθετοι στις  δίμηνες, πεντάμηνες, οκτάμηνες,  ενδεκάμηνες συμβάσεις και στα δελτία παροχής υπηρεσιών.  Οι συμβάσεις με τις μορφές αυτές απασχόλησης να καταργηθούν, οι εργαζόμενοι να μονιμοποιηθούν εφόσον υποκρύπτουν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας και καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των υπηρεσιών. Να γίνουν  μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με διαδικασίες ΑΣΕΠ και ίσες και ίδιες ευκαιρίες σε όλους. 

Το μέλλον των εργασιακών σχέσεων δεν πρέπει να εγκλωβίζεται μεταξύ της διατήρησης της «εργασιακής ζούγκλας» που ισχύει σήμερα και των πολιτικών εργασιακής απορύθμισης, στις οποίες άνοιξαν το δρόμο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει ακάθεκτη η συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας/ΠΑΣΟΚ. 

Κύριοι σύμβουλοι: Το σωματείο μας προτείνει  τον  δρόμο της διεκδίκησης ενός συστήματος αναβαθμισμένων, ανθρώπινων, αξιοπρεπών,  σύγχρονων εργασιακών σχέσεων, σταθερής εργασίας με δικαιώματα και αξιοπρεπή μισθό. Αγωνίζεται ώστε να  καταργηθούν όλες οι νομοθετικές  ρυθμίσεις  των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, με τις οποίες θεσπίστηκαν  οι πλέον αντεργατικές μορφές απασχόλησης. 

Απαιτούμε την διασφάλιση όλων των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, συνδικαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων όσων εργάζονται στο Δήμο. Ίδια  εργασιακή σχέση για εργαζόμενους που εργάζονται στον ίδιο χώρο και στο ίδιο αντικείμενο εργασίας, μόνιμο προσωπικό ή  ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Να μην προσλαμβάνεται  εργαζόμενους  με επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, χωρίς δικαιώματα και χωρίς να εφαρμόζεται η σύμβαση της ΠΟΕ ΟΤΑ. 

Επιδιώκουμε ένα  εργασιακό περιβάλλον  πλήρους και σταθερής απασχόλησης που να περιλαμβάνει τις εξής μορφές. Μόνιμη σχέση εργασίας στο δήμο, ή   σταθερή απασχόληση με  σύμβαση αορίστου χρόνου. Προσωρινή  απασχόλησης μόνο όπου υπάρχουν διαπιστωμένα και από το σωματείο,  καθαρά προσωρινές εποχιακές ανάγκες, εφαρμόζοντας τα μισθολογικά, ασφαλιστικά  και θεσμικά δικαιώματα που προβλέπονται στη συλλογική σύμβαση της ΠΟΕ ΟΤΑ. 

Καλούμε την  δημοτική αρχή που έχει αναφορά στην αριστερά και τα εργατικά δικαιώματα να μην  υποκύψει και να μην εφαρμόσει αντεργατικές μνημονιακές πολιτικές που καταγγέλλει. Να μην γίνει το μακρύ χέρι εφαρμογής των πολιτικών απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων, της υπερεκμετάλλευσης των ανέργων. Να μην εφαρμόσει τα πεντάμηνα προγράμματα κοινωφελής εργασίας γιατί είναι η πιο ακραία μορφή υπερεκμετάλλευσης των άνεργων.  Με το πρόγραμμα αυτό παραβιάζονται βασικοί κανόνες εργατικού δικαίου και  η εργατική νομοθεσία. 

Το ονομάζουν πρόγραμμα εκτάκτων αναγκών, ειδικών συνθηκών και ειδικών διαδικασιών, για να ξεφύγουν από την πάγια εργατική νομοθεσία και των πάγιων εργατικών δικαιωμάτων που βάζει εμπόδια στην απασχόληση στην εποχή του Μνημονίου, όπως λένε παράγοντες του υπουργείου Εργασίας και του ΟΑΕΔ. Αυτή τη μισθωτή εξαρτημένη εργασία των 420 ευρώ για όποιον είναι μέχρι 25 χρόνων και 490 για όποιον είναι πάνω από 26 χρόνων την ονομάζουν κοινωφελή εργασία και τον άνεργο που θα προσληφθεί τον ονομάζουν ωφελούμενο και όχι εργαζόμενο. 

Το πρόγραμμα αυτό η Δημοτική αρχή δεν είναι υποχρεωμένη να το εφαρμόσει, έχει κάθε δικαίωμα εάν δεν θέλει να υλοποίηση τις μνημονιακές αντεργατικές πολιτικές να το απορρίψει. Καλούμε το Δημοτικό Συμβούλιο να απορρίψει αυτή την βάρβαρη αντεργατική  πολιτική και να αποφασίσει ότι είναι αντίθετο στο πρόγραμμα της πεντάμηνης κοινωφελής εργασίας υπερεκμετάλλευσης των ανέργων και για το λόγο αυτό δεν θα εφαρμοστεί στο Δήμο Βύρωνα. .  Το Δ. Σ. καλεί το δήμαρχο να μην προχώρηση στην εφαρμογή του και τον καλεί να πάρει πρωτοβουλίες τώρα για την υπεράσπιση της σταθερής εργασίας, να διεκδίκηση προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για τις ανάγκες των υπηρεσιών. 

Κύριοι σύμβουλοι: Η ανέχεια, η εξαθλίωση, η πείνα των ανέργων, δεν αντιμετωπίζεται αντίθετα διαιωνίζεται με αυτές τις αντεργατικές πολιτικές. 

Για να βρουν εργασία οι άνεργοι που είναι τα πιο μεγάλα θύματα των πολιτικών που ασκούνται,  απαιτούνται άλλες πολιτικές ριζικά διαφορετικές. Μεταξύ άλλων χρειάζεται πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, δημόσιες επενδύσεις. Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας, μείωση των ορίων ηλικίας για την σύνταξη, ουσιαστική αύξηση στο μισθό και το μεροκάματο για να ζούμε με αξιοπρέπεια και σταθερές σχέσεις εργασίας. 

Ο δήμος χρειάζεται μόνιμο προσωπικό, να δημιουργήσει νέες θέσεις σταθερής εργασίας με δικαιώματα και αξιοπρεπή μισθό μέσα από την εφαρμογή της  συλλογικής σύμβασης της ΠΟΕ ΟΤΑ. Το δημοτικό συμβούλιο να πάρει  απόφαση και να πρωτοστατήσει  σε ένα κίνημα υπεράσπισης της σταθερής εργασίας.   Να δημιουργηθεί ένα κίνημα αιρετών, εργαζομένων, ανέργων, μαζικών   φορέων, που να απαιτήσει  προσλήψεις τώρα μονίμου προσωπικού στο δήμο. Ιδιαίτερα στις υπηρεσίες κοινωνικών δομών. Στις υπηρεσίες ανταποδοτικού χαρακτήρα που δεν υπάρχει δημοσιονομική παρέμβαση να γίνουν προσλήψεις τώρα σε  αντιπαράθεση με την πολιτική της συγκυβέρνησης που απαγορεύει τις προσλήψεις.  

Προτείνουμε το Δ. Συμβούλιο να πάρει απόφαση  στην παραπάνω κατεύθυνση προς όφελος των ανέργων, των  πολιτών, των εργαζομένων. Στην κατεύθυνση αυτή θα μπορούσε να οργανωθεί  μια πανβυρωνιώτικη  ανοικτή συζήτηση με όλους τους φορείς και τους πολίτες, με στόχο να  οργανωθεί συλλαλητήριο με αίτημα την  σταθερή εργασία με δικαιώματα και προσλήψεις στο Δήμο Βύρωνα Τώρα, με την διαδικασία του ΑΣΕΠ, ο οποίος πρέπει να ενισχυθεί και να εκσυγχρονιστεί για να καλύπτει άμεσα τις ανάγκες σε προσλήψεις.  

Οκτώβριος 2014