Με τον ανασχηματισμό της η κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμου, θύμισε και πάλι το αντιλαϊκό της πρόσωπο. Αναθέτει την ανάπτυξη στην αποτυχημένη υπουργό Παιδείας Διαμαντοπούλου που η θητεία ήταν πραγματικός όλεθρος: έκλεισε σχολεία, άφησε τους μαθητές χωρίς βιβλία, απειλεί με απολύσεις καθηγητών, ενώ εξήγγειλε και τη μετατροπή του λυκείου σε εξεταστικό κέντρο. Η παιδεία της αγοράς, της παπαγαλίας και της αμάθειας έχει στόχο τον εργαζόμενο των 400 ευρώ που απαιτούν τα Μνημόνια.
Οι περίφημοι τεχνοκράτες της κυβέρνησης δεν είναι κοινωνικά ουδέτεροι, αλλά στρατευμένοι αντιδραστικοί. O Χρυσοχοίδης επανέρχεται ως υπουργός Προστασίας του Πολίτη για να συνεχίσει το δόγμα που διακήρυξε με τη «μηδενική ανοχή» τόσο απέναντι στην εργατική και νεολαιίστικη αντίσταση όσο και τους μετανάστες. Ο Οικονόμου στο υπ. Δημόσιας Τάξης ταυτίζεται με την αστυνομική βαρβαρότητα και τη στενή συνεργασία με ξένες υπηρεσίες.
Ο Μπαμπινιώτης στο υπ. Παιδείας συνδέεται με την απαξίωση της δημοτικής γλώσσας και του λαού που τη μιλάει, ενώ είναι κηρυγμένος εχθρός του φοιτητικού κινήματος όπως δείχνουν οι εξομολογήσεις του στην αμερικάνικη πρεσβεία που αποκάλυψαν τα Wilileaks. Όταν υπουργός Παιδείας αναλαμβάνει ο πρόεδρος ενός οργανισμού ιδιωτικών σχολείων, γίνεται ξεκάθαρο ότι το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία παραμένει στο στόχαστρο.
Η εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία δεν έχει άλλη λύση παρά να διώξει με τους αγώνες της την κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και να ανατρέψει την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, όπως και κάθε επίδοξο διαχειριστή της
