του Γιάννη Κυριακάκη*
Η
απεργία των καθηγητών δεν ξεκίνησε ποτέ όχι γιατί οι καθηγητές δεν το
ήθελαν αλλά γιατί οι συνδικαλιστές ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ αλλοίωσαν τις
αποφάσεις συνελεύσεων χιλιάδων καθηγητών και την ακύρωσαν. Κι αν από ΝΔ -
ΠΑΣΟΚ το περίμενες, για το ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω, βγαίνουν κάποια χρήσιμα
συμπεράσματα, για όσους δεν τα έχουν ήδη βγάλει.
Αν δεν έχεις τα κότσια να πας στην παραμικρή σύγκρουση σήμερα, ποιος θα σε πιστέψει ότι θα πας τη χώρα εκτός μνημονίου αύριο; Αν δεν προσπαθήσεις να σπάσεις μια επιστράτευση σήμερα, ποιος θα σε πιστέψει ότι θα σπάσεις τα δεσμά της τρόικας αύριο; Αν πιστεύεις ότι έχουμε χούντα, τότε τι κάθεσαι στη Βουλή και δεν αποχωρείς, καλώντας σε ανυπακοή μέχρι να πέσει η χούντα; Αριστερή
πολιτική δεν είναι οι ατάκες, τα δημοσκοπικά τρυκ και οι φωτογραφήσεις,
άλλοτε με διαδηλωτές και άλλοτε με λαμπερά πρόσωπα. Αριστερή
πολιτική δεν είναι η τέχνη του εφικτού αλλά η τέχνη της πραγματοποίησης
του αδύνατου. Είναι να "κρεμάσεις την κουδούνα στου γάτου την ουρά",
που λέει και το τραγούδι των Κατσιμιχαίων, κι όχι να εξαπατήσεις αυτούς
που τόλμησαν να πουν ότι θα το κάνουν.
Τις
τελευταίες μέρες στις καρδιές και τα μυαλά των καθηγητών, και όσων
άλλων πίστεψαν ότι μπορούμε να τρίψουμε τη μούρη του πολιτικού υποκόσμου
που μας κυβερνά, η οργή και η ελπίδα παλεύουν σκληρά με το φόβο και την
απογοήτευση, για το τι τελικά θα επικρατήσει. Όμως ο πόλεμος
συνεχίζεται. Κι όταν έχεις πόλεμο δεν επιλέγεις στρατηγούς γιώτα πέντε. Ας θυμηθούμε τι έγραφε ο Νίκος Καζαντζάκης:
"Ας
ταχτοποιήσουμε τις σκέψεις μας, ας ρυθμίσουμε την αγανάχτησή μας, ας
οργανώσουμε τις επιθυμίες μας. Ας επιστρατευτούμε όσοι πιστοί! Ποιοι θα
νικήσουν ; Οι πιο σοφοί; Oι πιο πολλοί; Οι πιο ξυπνοί; Οι πιο σήμερα
δυνατοί ; Θα νικήσουν όσοι πιστέβουν."
ΥΓ: Διάβασα
ότι σήμερα 17/5, πρώτη μέρα των Πανελλαδικών εξετάσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ - μετά
το μεγάλο ξεπούλημα -κατέθεσε πρόταση νόμου στη Βουλή για άρση της
επιστράτευσης των εκπαιδευτικών και μου ήρθε στο μυαλό ένα ανέκδοτο που
συνηθίζει να λέει ο Ζίζεκ.
"Στην
κατεχόμενη από τους Μογγόλους Ρωσία του 15ου αιώνα, ένας χωρικός και η
γυναίκα του περπατάνε σε έναν βρώμικο χωματόδρομο γεμάτο σκόνη.
Σταματάει τότε δίπλα τους ένας έφιππος Μογγόλος πολεμιστής και λέει στον
χωρικό πως θα βιάσει τη γυναίκα του, προσθέτοντας ότι «επειδή ο δρόμος
έχει πολλή σκόνη, θέλω να μου κρατάς εσύ τα αρχίδια, την ώρα που το κάνω
για να μην σκονίζονται. Λίγο αργότερα ο βιασμός τελειώνει, και ο
Μογγόλος φεύγει με το άλογό του. Ο χωρικός αρχίζει να γελάει και να
πανηγυρίζει. Η έκπληκτη γυναίκα του τον ρωτά: πώς μπορείς να
πανηγυρίζεις ενώ με βίασαν με τόσο κτηνώδη τρόπο; Και ο χωρικός απαντά:
αφού τα κατάφερα: τα αρχίδια του γέμισαν σκόνη!".
*οικονομολόγος - καθηγητής μέσης εκπαίδευσης
