Το 35o Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ, που έγινε στο τέλος του Νοέμβρη του 2013, είχε πάρει μια σημαντική και ελπιδοφόρα απόφαση: επιβλήθηκε από την πλειοψηφία του σώματος (μετά από πρόταση που υποστήριξε το ΠΑΜΕ, η Αυτόνομη Συνεργασία και οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις), να πραγματοποιηθεί καταστατικό συνέδριο το δεύτερο εξάμηνο του 2014 και δεσμεύθηκε να προτείνει σε αυτό την αλλαγή του άρθρου 4 του καταστατικού, έτσι ώστε να αποκτήσουν το δικαίωμα εγγραφής στα σωματεία όλοι όσοι εργάζονται στο Δημόσιο με οποιαδήποτε σχέση εργασίας. Επίσης διατυπώθηκε σαφώς ότι η ΑΔΕΔΥ καλεί τις οργανώσεις – μέλη της να εγγράψουν στη δύναμή τους όλους τους συμβασιούχους.
Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις στο Δημόσιο, τονίζαμε σε ανακοίνωσή μας τότε: «Η σημασία των αποφάσεων αυτών είναι μεγάλη. Σήμερα αντιμετωπίζουμε την συρρίκνωση των κοινωνικών υπηρεσιών του δημοσίου και την εκχώρηση βασικών τους λειτουργιών στον ιδιωτικό τομέα που θα διαλύσουν και τα τελευταία ψήγματα κοινωνικού κράτους. Μαζί με αυτό, υλοποιείται και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο: κατάργηση της μονιμότητας και διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Τα διάφορα προγράμματα ΕΣΠΑ και οι Μ.Κ.Ο. οι συμβασιούχοι με ή χωρίς μπλοκάκι, οι εργαζόμενοι στις διάφορες εργολαβικές εταιρίες που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια παντού, οι κοινωφελείς οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις, η λεγόμενη «κοινωνική εργασία» με χιλιάδες εργαζόμενους μέσω ΟΑΕΔ και μισθούς κάτω από τις συμβάσεις με πεντάμηνα, οι ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, οι συμπράξεις δημόσιου ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) και η ανάθεση έργου του δημοσίου σε ιδιώτες έχουν μεταμορφώσει πλήρως το εργασιακό τοπίο και στο δημόσιο.
Η οργανωτική ενότητα των εργαζομένων είναι το κύριο και το σοβαρότερο ζήτημα και βασική προϋπόθεση για κοινή συνδικαλιστική έκφραση όλων των εργαζόμενων, μόνιμων και προσωρινών, ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας και φορέα πρόσληψης, των σε διαθεσιμότητα, αργία, απολυμένων και ανέργων. Είναι στοιχείο της αποτελεσματικότητας των αγώνων. Φυσικά, η υλοποίηση αυτής της απόφασης, περνάει στα χέρια των πρωτοβάθμιων σωματείων». Η απόφαση αυτή του Συνεδρίου, έπρεπε να υλοποιηθεί μέχρι το τέλος του 2014. Οι ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ όμως είχαν άλλους σχεδιασμούς.
Και ενώ, εδώ και δύο μήνες είχε συγκροτηθεί διαπαραταξιακή επιτροπή για να οργανώσει το συνέδριο και να διερευνήσει τη δυνατότητα σύγκλισης των προτάσεων των παρατάξεων, ενώ το Γενικό Συμβούλιο της 17 Οκτώβρη είχε πάρει απόφαση για τη διεξαγωγή του στα μέσα του Δεκέμβρη, για άλλη μια φορά, με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ απέδειξαν ότι ο βασικός τους ρόλος στο εργατικό κίνημα είναι η υπεράσπιση των πολιτικών των Κυβερνήσεων τους, όσο αντεργατικές και όσο αντιλαϊκές είναι αυτές.
Στο Γενικό Συμβούλιο της 1ης Δεκέμβρη που συγκλήθηκε για να αποφασίσει την εισήγηση για το συνέδριο, οι παρατάξεις της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ, με την αποχή και συνενοχή της Δημοσιοϋπαλληλικής Ανατροπής προχώρησαν σε αντικαταστατικό πραξικόπημα και ακύρωσαν την απόφαση για τη διεξαγωγή του Καταστατικού Συνεδρίου, που είχε οριστεί για τις 15 και 16 Δεκέμβρη. Με διαδικασίες έξω από κάθε λογική και απόλυτα αντικαταστατικές οι δυο παρατάξεις ψήφισαν να μη γίνει το αποφασισμένο Συνέδριο και να μεταφερθεί μετά από δυο χρόνια, την πρώτη ημέρα του επόμενου Συνεδρίου. Έτσι, αφήνουν έξω από τα συνδικάτα όλους εκείνους τους εργαζόμενους που με μαζικό πλέον τρόπο φέρνει η Κυβέρνηση στο Δημόσιο, αντικαθιστώντας τη μόνιμη και σταθερή εργασία με συμβασιούχους ολίγων μηνών, με προγράμματα ΕΣΠΑ, με μπλοκάκι, με voucher, «ωφελούμενους», χωρίς δικαιώματα, με μισθούς πείνας. Με την αποχή της Δ/Υ Ανατροπής, ακύρωσαν την απόφαση του Συνεδρίου, αναβιώνοντας τις πιο μαύρες στιγμές του Κυβερνητικού αλλά και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Και…το πραξικόπημα συνεχίστηκε και στον καθορισμό προγράμματος δράσης της ΑΔΕΔΥ ενόψει του νέου απεχθούς μνημονίου. Σε μια πρωτοφανή διαδικασία, αφού ολοκλήρωσαν τον κεντρικό τους στόχο, οι ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ αποχώρησαν από το Γενικό Συμβούλιο “ξεχνώντας” ότι το Γενικό Συμβούλιο έπρεπε να ψηφίσει Πρόγραμμα Δράσης απέναντι στα νέα κυβερνητικά μέτρα που προωθούνται με τη βοήθεια των Βρυξελών.
Τον νέο αντισυνδικαλιστικό Νόμο που το Κεφάλαιο προωθεί για να διαλύσει τα πρωτοβάθμια σωματεία και να εμποδίσει τα συνδικάτα να διεκδικούν την προώθηση των συμφερόντων των εργαζομένων. Το νέο μισθολόγιο που θα μειώσει ακόμη παραπέρα τους μισθούς των υπαλλήλων και θα κατοχυρώσει με τη σύνδεση του με την αξιολόγηση το δικαίωμα για απολύσεις, για ατομικά μισθολόγια και κανιβαλισμό στους εργασιακούς χώρους.
Τον νέο αντιασφαλιστικό Νόμο που θα μειώσει τις συντάξεις, θα αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης, θα οδηγήσει στη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης αλλά και του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης. Ζητήματα που είναι θεμέλια για τις εργασιακές σχέσεις και συνδέονται με την επιβίωση των εργαζομένων και τη διεκδίκηση από μέρους τους συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης. Ζητήματα που πρέπει να πυροδοτήσουν την καθολική αντίδραση των εργαζομένων και να τους οδηγήσουν σε σύγκρουση με την Κυβέρνηση και την πολιτική της.
Η έλλειψη από μεριάς του κυβερνητικού συνδικαλισμού διάθεσης και βούλησης να αντιπαρατεθεί με αυτή την πολιτική τους οδήγησε ξανά στην τακτική της αδρανοποίησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Εδώ ευθύνη έχουν και οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ που αποφάσισαν, μετά το τέλος της διαδικασίας για το καταστατικό συνέδριο, να αποχωρήσουν πριν συζητηθεί το Πρόγραμμα Δράσης.
Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις στο δημόσιο, καταθέσαμε το παρακάτω πρόγραμμα δράσης (μαζί με το αναγκαίο πλαίσιο αιτημάτων):
Το πρόγραμμα δράσης αυτό, το προτείνουμε άμεσα, σε όλες τις ταξικές δυνάμεις, σε όλους τους εργαζόμενους, όλα τα Σωματεία και Ομοσπονδίες, μαζί με το αναγκαίο πλαίσιο διεκδίκησης, που θα βάλει τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα στο προσκήνιο της πολιτικής, θα ενοποιεί ανέργους και εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνολικά τον λαό και την νεολαία, που θα θέτει στην προμετωπίδα του και θα διεκδικεί το χαμένο πλούτο, τον απεγκλωβισμό από την θηλιά του χρέους απαιτώντας τη διαγραφή του, επιβάλλοντας την παύση πληρωμής του, που θα απαιτεί την ανατροπή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας που επιβάλλει η Ε.Ε., την ακύρωση των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων κι όλου του μνημονιακού νομικού οπλοστασίου την σύγκρουση και ρήξη με την Ε.Ε και το ευρώ, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, τον εργατικό έλεγχο, την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου σε σύγκρουση με το κεφάλαιο προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.Πρόγραμμα δράσης
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:
Κατεύθυνση παρατεταμένης απεργιακής σύγκρουσης με την πολιτική Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ Κεφαλαίου. Για την ανατροπή όλων των σχεδιαζόμενων νέων μέτρων (διάλυση εργασιακών σχέσεων, ιδιωτικοποιήσεις, χτύπημα εισοδήματος, νέο μισθολόγιο συνδεδεμένο με την αξιολόγηση, φορολογία, διάλυση συνδικαλιστικών ελευθεριών, αντιασφαλιστική επιδρομή, τσεκούρωμα των συντάξεων, διάλυση ταμείων κλπ).
1. Το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ κηρύσσει σήμερα ανυποχώρητο αγώνα. Δεν θα περάσει το νέο μνημόνιο, δεν θα περάσει η κατεδάφιση των μισθών, των συντάξεων, της κοινωνικής ασφάλισης, των συνδικαλιστικών ελευθεριών, των εργατικών δικαιωμάτων.
2. Προτείνουμε σε όλες τις Ομοσπονδίες και όλα τα σωματεία, έναρξη ενός απεργιακού αγώνα διαρκείς. Καλούμε να γίνει κύκλος Γενικών Συνελεύσεων σε όλο το Δημόσιο με πρόταση από το Γενικό Συμβούλιο για επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργιακές κινητοποιήσεις, με έναρξη στα μέσα του Δεκέμβρη. Οι Γενικές Συνελεύσεις θα διεξαχθούν ταυτόχρονα, στο διάστημα από τις 8 έως τις 12/12. Στις 13/12 συγκαλείται στην Αθήνα, Πανελλαδική Σύσκεψη Σωματείων Ομοσπονδιών και επιτροπών αγώνα, μαζί με το Γενικό Συμβούλιο, η οποία θα έχει αποφασιστικό χαρακτήρα.
3. Καλούμε σύσκεψη Ομοσπονδιών και Πρωτοβάθμιων Σωματείων για την παρουσίαση της πρότασης του Γενικού Συμβουλίου, στις 3/12.
4. Καλούμε να συγκροτηθούν Συντονισμοί Πρωτοβάθμιων Σωματείων σε τοπικό επίπεδο.
5. Σε περίπτωση που κατατίθεται στη Βουλή ή επικυρώνεται με οποιοδήποτε άλλο τρόπο το νέο μνημόνιο κατεδάφισης των δικαιωμάτων μας, εξουσιοδοτείται η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ για κήρυξη άμεσα 48ωρης απεργίας με Γενικές Συνελεύσεις τη δεύτερη μέρα, με πρόταση για κλιμάκωση με 48ωρες-τριήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες.
6. Μέχρι την έναρξη του απεργιακού αγώνα, συμμετέχουμε, οργανώνουμε και αξιοποιούμε όλες τις μορφές: συλλαλητήρια μαθητικά-φοιτητικά, συλλαλητήριο στις 6 Δεκέμβρη, καταλήψεις σε χώρους δουλειάς κλπ.
7. Οι δυνάμεις που στηρίζουμε-ψηφίζουμε την πρόταση αυτή, δεσμευόμαστε σε κοινή δράση για την υλοποίησή της, στις Γενικές Συνελεύσεις, στα σωματεία, τις Ομοσπονδίες, τις επιτροπές αγώνα.
8. Δεν θα σταματήσουμε αν δεν ανατρέψουμε αυτούς και την πολιτική τους.
Να προχωρήσουμε μαζί, σήμερα, στην κατεύθυνση της οργάνωσης, ενός αποφασιστικού πανεργατικού αγώνα διαρκείας με στόχο την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, και των διαχειριστών της.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να γίνουν παντού, άμεσα συνελεύσεις και σε όλα τα σωματεία να παρθεί απόφαση για γενικό ξεσηκωμό. Με καταλήψεις, διαδηλώσεις, απεργίες πρέπει να εμποδίσουμε την Κυβέρνηση να περάσει τα νέα μέτρα. Τα σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να συντονίσουν τη δράση τους και ενωμένοι οι εργαζόμενοι να δώσουμε τη μάχη της ανατροπής αυτών των πολιτικών. Καμιά αυταπάτη και εκλογική αναμονή. Μόνοι μας δημιουργούμε το μέλλον μας, παίρνουμε τις τύχες στα χέρια μας. Το νέο Μνημόνιο δεν θα περάσει!
Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπειρώσεων, στο Γενικό Συμβούλιο και την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ
3 Δεκέμβρη 2014
http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/ dimosio.paremvasis@gmail.com
