Η
θετική έκβαση του αιτήματος του Ν. Ρωμανού και η απόσπαση ενός
ευνοϊκότερου πλαισίου για τις σπουδές των φυλακισμένων, είναι μία πρώτη
νίκη. Είναι πριν απ' όλα νίκη του ίδιου του Ρωμανού και των άλλων φυλακισμένων που συντάχθηκαν με "οδόφραγμα" τη ζωή τους για να
διεκδικήσουν το δικαίωμα στη μόρφωση και την "απόδραση" μέσα απο τη
γνώση. Όμως ουσιαστικά είναι νίκη του κινήματος.
Είναι το λαϊκό κίνημα αλληλεγγύης που στήριξε και τροφοδότησε τον αγώνα για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του Ν. Ρωμανού, που έθεσε στο κέντρο της συζήτησης το τεράστιο ζήτημα της δημοκρατίας, που συνέδεσε την δολοφονική στάση της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα με την γενικότερη βάρβαρη κυβερνητική πολιτική απέναντι στον λαό, που αποκάλυψε την προσπάθεια της ΝΔ και του Σαμαρά να εντάξει την δολοφονία Ρωμανού στην προσπάθεια να παραμείνει στην εξουσία μέσα από την επιχείρηση "Νόμος και Τάξη"! Που κινητοποίησε τέλος εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα, εκπαιδευτικούς, διανοούμενους, γιατρούς κλπ. Που απείλησε με εξέγερση στην περίπτωση θανάτου του Ν. Ρωμανού.
Αν δεν γίνονταν όλα αυτά, η κυβέρνηση δέν θα είχε καμία αναστολή να εκτελέσει τον απεργό πείνας και να ξεδιψάσει σε ένα ακόμη μέτωπο, την λύσσα και την εκδικητικότητα που έχει απέναντι σε ότι επιχειρεί να αμφισβητήσει την "κανονικότητα" και τον "ρεαλισμό" της πολιτικής του κεφαλαίου, της Ε.Ε και των τραπεζών.
Αυτά ήταν τα στοιχεία που στρίμωξαν την κυβέρνηση, απομόνωσαν τον ακροδεξιό συρφετό στα ΜΜΕ και τους οπαδούς της σιδερένιας τάξης απο τη χρυσή αυγή μέχρι τον Άδωνι και το "Ποτάμι"και επέβαλαν στο τέλος την υποχώρηση. Το κίνημα λοιπόν νίκησε, όχι "η Βουλή", ούτε η "συναίνεση" όπως προπαγανδίζουν διάφορα κέντρα του συστήματος, προσπαθώντας να μετατρέψουν σε "πολιτική νίκη" την ήττα που είχαν!
Τώρα δέν είναι ώρα επανάπαυσης και επικράτησης ενός κλίματος αυτοϊκανοποίησης και εφησυχασμού στο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε. Σε συνθήκες ολικής επαναφοράς του ολοκληρωτικού κράτους, την ώρα που αίρονται δημοκρατικές κατακτήσεις και κοινωνικά δικαιώματα, ετοιμάζονται φυλακές τύπου Γ' και ένας ακόμη γύρος μνημονιακής λεηλασίας είναι έτοιμος να ξεκινήσει σε συνθήκες πολιτικής και κοινοβουλευτικής αστάθειας, οποιαδήποτε νίκη μπορεί να είναι προσωρινή και ευάλωτη εάν δέν γίνει αφορμή για τη μόνιμη και σταθερή παρουσία και δράση ενός μάχιμου, ριζοσπαστικού και ανατρεπτικού δημοκρατικού, αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος.
Τώρα είναι ώρα, πατώντας πάνω σε αυτήν την πρώτη νίκη, να συνεχίσουμε την πάλη με διαδηλώσεις και απεργίες στις ημέρες εκλογής του ΠτΔ, να μην αφήσουμε να πετύχουν τα σχέδια συνέχισης αυτής της πολιτικής. Για να φύγει η άθλια αυτή κυβέρνηση και να ανατραπεί η πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ. Να μην περάσει το νέο μνημόνιο. Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο κυβερνητικός διαχειριστής. Για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλει με τις δυνάμεις της σε αυτήν την κατεύθυνση.
Είναι το λαϊκό κίνημα αλληλεγγύης που στήριξε και τροφοδότησε τον αγώνα για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα του Ν. Ρωμανού, που έθεσε στο κέντρο της συζήτησης το τεράστιο ζήτημα της δημοκρατίας, που συνέδεσε την δολοφονική στάση της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο θέμα με την γενικότερη βάρβαρη κυβερνητική πολιτική απέναντι στον λαό, που αποκάλυψε την προσπάθεια της ΝΔ και του Σαμαρά να εντάξει την δολοφονία Ρωμανού στην προσπάθεια να παραμείνει στην εξουσία μέσα από την επιχείρηση "Νόμος και Τάξη"! Που κινητοποίησε τέλος εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα, εκπαιδευτικούς, διανοούμενους, γιατρούς κλπ. Που απείλησε με εξέγερση στην περίπτωση θανάτου του Ν. Ρωμανού.
Αν δεν γίνονταν όλα αυτά, η κυβέρνηση δέν θα είχε καμία αναστολή να εκτελέσει τον απεργό πείνας και να ξεδιψάσει σε ένα ακόμη μέτωπο, την λύσσα και την εκδικητικότητα που έχει απέναντι σε ότι επιχειρεί να αμφισβητήσει την "κανονικότητα" και τον "ρεαλισμό" της πολιτικής του κεφαλαίου, της Ε.Ε και των τραπεζών.
Αυτά ήταν τα στοιχεία που στρίμωξαν την κυβέρνηση, απομόνωσαν τον ακροδεξιό συρφετό στα ΜΜΕ και τους οπαδούς της σιδερένιας τάξης απο τη χρυσή αυγή μέχρι τον Άδωνι και το "Ποτάμι"και επέβαλαν στο τέλος την υποχώρηση. Το κίνημα λοιπόν νίκησε, όχι "η Βουλή", ούτε η "συναίνεση" όπως προπαγανδίζουν διάφορα κέντρα του συστήματος, προσπαθώντας να μετατρέψουν σε "πολιτική νίκη" την ήττα που είχαν!
Τώρα δέν είναι ώρα επανάπαυσης και επικράτησης ενός κλίματος αυτοϊκανοποίησης και εφησυχασμού στο κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε. Σε συνθήκες ολικής επαναφοράς του ολοκληρωτικού κράτους, την ώρα που αίρονται δημοκρατικές κατακτήσεις και κοινωνικά δικαιώματα, ετοιμάζονται φυλακές τύπου Γ' και ένας ακόμη γύρος μνημονιακής λεηλασίας είναι έτοιμος να ξεκινήσει σε συνθήκες πολιτικής και κοινοβουλευτικής αστάθειας, οποιαδήποτε νίκη μπορεί να είναι προσωρινή και ευάλωτη εάν δέν γίνει αφορμή για τη μόνιμη και σταθερή παρουσία και δράση ενός μάχιμου, ριζοσπαστικού και ανατρεπτικού δημοκρατικού, αντιφασιστικού και αντιρατσιστικού κινήματος.
Τώρα είναι ώρα, πατώντας πάνω σε αυτήν την πρώτη νίκη, να συνεχίσουμε την πάλη με διαδηλώσεις και απεργίες στις ημέρες εκλογής του ΠτΔ, να μην αφήσουμε να πετύχουν τα σχέδια συνέχισης αυτής της πολιτικής. Για να φύγει η άθλια αυτή κυβέρνηση και να ανατραπεί η πολιτική του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ. Να μην περάσει το νέο μνημόνιο. Για να αλλάξει η πολιτική και όχι ο κυβερνητικός διαχειριστής. Για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλει με τις δυνάμεις της σε αυτήν την κατεύθυνση.
