Τους άξονες της πολιτικής κατεύθυνσης, τα προβλήματα της
καθημερινότητας και τον διαφορετικό δρόμο που προτείνει ο, υποστηριζόμενος από
την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνδυασμός της ανέλυσε η υποψήφια Περιφερειάρχης της
Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής στην Αττική, Δέσποινα Κουτσούμπα, σε συνέντευξη
που παραχώρησε στην ιστοσελίδα exelixeis.gr.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Δ. Κουτσούμπα: -Οι τρεις βασικοί άξονες με τους οποίους
κατεβαίνουμε ως Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Περιφέρεια Αττικής και ζητάμε
την ψήφο των πολιτών είναι: Ο 1ος είναι πως η Περιφέρεια Αττικής στην
πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την αυτοδιοίκηση. Μετά τον «Καλλικράτη»
είναι ένα τοπικό κράτος που εφαρμόζει όλες τις μνημονιακές πολιτικές. Είναι ένα
τοπικό κράτος που συμβάλλει στην ανεργία. Ένα τοπικό κράτος που ο
Περιφερειάρχης του βγαίνει και μιλάει για πλεόνασμα ακριβώς όπως ο Υπ.
Οικονομικών, την ίδια στιγμή που ο κόσμος πεινάει και του κόβεται το ρεύμα.
Υπάρχουν εκατομμύρια άνεργοι και άστεγοι στην Αθήνα και παντού.
Σε όλα αυτά έχει πολύ μεγάλη συμμετοχή η συζήτηση περί
Ε.Ε, ευρώ και κονδυλίων. Εμείς έχουμε την ξεκάθαρη θέση πως χρειάζεται διαγραφή
του χρέους και έξοδος από την Ε.Ε και τη θηλιά του ευρώ, για να μπορέσουμε να
χτίσουμε μια διαφορετική πολιτική σε αυτή τη χώρα. Αυτός είναι ο 2ος άξονας της πολιτικής μας. Ότι υπάρχει άλλος δρόμος
έξω από μνημόνια, έξω από το υποτιθέμενο δημόσιο χρέος, έξω από το ευρώ και
αυτόν τον δρόμο μπορούμε να τον χαράξουμε όλοι μαζί. Μέσα από τα κινήματα, μέσα
από τις δομές αυτοοργάνωσης της κοινωνίας, μέσα από τις γειτονιές της
αλληλεγγύης, μέσα από μια άλλη Αττική. Γιατί αν αυτά τα τρία χρόνια η Αττική
ήταν ο βασικός τόπος των μνημονιακών πολιτικών και της κοινωνικής καταστροφής,
ήταν ταυτόχρονα και ο τόπος που ξεπήδησαν κινήματα, ξεπήδησαν οι πλατείες, η
αυτοοργάνωση, ξεπήδησε η αμεσοδημοκρατία των συνελεύσεων του δρόμου.
Ο 3ος άξονας είναι ότι ζητάμε την ψήφο των πολιτών διότι θεωρούμε
πως αυτό θα αποτελέσει ένα πραγματικό μήνυμα. Αν εκλέξουνε συμβούλους από την
Αντικαπιταλιστική Ανατροπή, σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο, θα είναι οι πιο
μαχητικοί περιφερειακοί σύμβουλοι και θα είναι ένα πάρα πολύ σαφές πολιτικό
μήνυμα τόσο προς την άθλια συγκυβέρνηση των μνημονίων η οποία πρέπει να ηττηθεί
σε αυτές τις εκλογές και αυτή η συγκυβέρνηση αλλά και ο εκπρόσωπος της στην
Περιφέρεια Αττικής που είναι ο κ. Σγουρός.
Αλλά θα είναι και ένα δεύτερο σαφές πολιτικό μήνυμα προς
την Αντιπολίτευση η οποία ειδικά με το «κατέβασμα» της στην Περιφέρεια Αττικής
είναι σε μια κατεύθυνση διαχείρισης της ίδιας κατάστασης. Είναι χαρακτηριστικό
πως η κ. Δούρου μίλησε για την «κεφαλαιοποίηση της φτώχειας μέσα στα κονδύλια
της Ε.Ε». Δυστυχώς η φτώχεια είναι κεφαλαιοποιημένη στα κονδύλια της Ε.Ε γιατί τα ΕΣΠΑ
χρηματοδοτούν την αναδιανομή της φτώχειας με τα voucher, με τα πεντάμηνα των ωφελούμενων μέσω Μ.Κ.Ο, με τη δυνατότητα των
επιχειρήσεων να επιδοτούνται από τα ΕΣΠΑ, να παίρνουν τα λεφτά και μετά να
κλείνουν τις επιχειρήσεις και να αφήνουν τους εργαζόμενους στο δρόμο χωρίς
καμία αποζημίωση και με πολλούς άλλους τρόπους. Δεν θέλουμε μία άλλη διαχείριση της ίδιας κατάστασης,
ακόμα κι αν αυτή βαφτίζεται με αριστερό πρόσημο και αυτό μπορεί να είναι ένα
μήνυμα.
Ερ.: -Ουσιαστικά
λέτε πως οι Περιφέρειες είναι ένας μακρύς βραχίονας της κεντρικής εξουσίας και
πως έχετε πολιτική αντιπαράθεση με αυτή τη λειτουργία;
Παντού όπου πηγαίνω ρωτάω αν γνωρίζουν τους περιφερειακούς συμβούλους του τομέα
τους. Δεν γνωρίζει κανένας τους συμβούλους οι οποίοι σε κάθε Περιφερειακό
Συμβούλιο, εκπρόσωποι της παράταξης του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ, πηγαίνουν και
ψηφίζουν κανονικά όλα τα μέτρα. Ταυτόχρονα, όλη αυτή η ιστορία δίνει τη δυνατότητα στον κ. Σγουρό, για
παράδειγμα, να κρύβεται πίσω από τις μνημονιακές πολιτικές, ενώ τις εφαρμόζει
με τη θέληση του. Την ίδια στιγμή λέει πως θα ήθελε, ίσως, να κάνει μια άλλη
πολιτική, αλλά δεν τον αφήνουν τα μνημόνια και το οικονομικό παρατηρητήριο.
Η λεγόμενη τοπική αυτοδιοίκηση (δηλαδή οι Δήμοι και οι Περιφέρειες) με τα
μνημόνια που έχουν ψηφιστεί, έχουν έναν απίστευτο εναγκαλισμό που δεν τους
επιτρέπει να κάνουν οποιαδήποτε πολιτική που δεν εγκρίνεται από την τρόικα και
το οικονομικό παρατηρητήριο των ΟΤΑ, που ουσιαστικά από πίσω είναι η τρόικα. Ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες δεν μας απαντάει ο κ. Σγουρός γιατί επαίρεται
για τα 313 εκατομμύρια ευρώ πλεόνασμα όταν θα μπορούσε αυτά να τα είχε
διαθέσει, για παράδειγμα, για την δωρεάν μεταφορά των ανέργων, για τη στέγαση
αστέγων σε ξενοδοχεία που είχαν ήδη κλείσει, κρατώντας ακόμα και το προσωπικό
τους και στεγάζοντας άστεγους. Υπάρχουν πολλές άλλες δράσεις που θα μπορούσε να
κάνει, ακόμα κι αν αυτό που λέει πως ήθελε να αντισταθεί στα μνημόνια, ήταν
πραγματικό. Δεν πιστεύω πως ήταν πραγματικό απλά υπάρχει και ο «φερετζές» να
κρύβονται πίσω από το οικονομικό παρατηρητήριο των ΟΤΑ και να λένε πως δεν
φταίνε για την πολιτική που εφαρμόζουν, αλλά κάποιος άλλος όπως η συγκυβέρνηση
και η τρόικα.
Ερ: -Πως μπορείτε να αντιμετωπίσετε την υπερπροβολή των
πολιτικών σας αντιπάλων και ειδικά εκείνων που προέρχονται από παρατάξεις όπως
το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ;
Δ.Κ: -Δεν νομίζω πως μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε ως
προβολή. Μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε γιατί η διαφορά μας είναι η εξής:
Εμείς είμαστε μέσα στον κόσμο. Πηγαίνουμε στους χώρους δουλειάς, στις
καφετέριες, στις εργατικές λέσχες, στα κοινωνικά ιατρεία, στη λαϊκή αγορά και
μοιράζουμε.
Ο κ. Σγουρός, για παράδειγμα, επέλεξε να κάνει δηλώσεις
από την Ψυτάλεια. Να τον βλέπουν τα κοράκια και τα ψάρια. Είναι προφανής ο
λόγος. Δεν μπορεί να εμφανιστεί μέσα στον πραγματικό κόσμο γιατί δεν έχει κάτι
τους πει. Οπότε οι χώροι που επιλέγουν όλοι οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ
είναι μόνο οι φιλικοί χώροι. Και φιλικοί είναι μόνο οι χώροι των καθεστωτικών
ΜΜΕ. Ευτυχώς υπάρχει μια πλειάδα εναλλακτικών Μέσων τα οποία εμείς στηρίζουμε,
όχι γιατί περιμένουμε και από αυτά να μας στηρίξουν, αλλά γιατί πιστεύουμε στην
προσπάθεια. Πιστεύουμε στο αγαθό της ενημέρωσης. Το υπερασπιστήκαμε και στην
περίπτωση της ΕΡΤ και συνεχίζουμε ακόμα συμμετέχοντας και στηρίζοντας την ΕΡΤopen. Πιστεύουμε στα αυτόδιαχειριζόμενα εγχειρήματα και πάρα πολλά από αυτά
έχουν ξεπηδήσει μέσα από το ίντερνετ και πιστεύουμε πως ούτως ή άλλως εκεί
είναι η θέση μας να μιλάμε και όχι στα πάνελ των μεγάλων καναλιών.
Ερ: -Κατά πόσο πιστεύεται πως ο κόσμος είναι έτοιμος να
ακούσει πολιτικές προτάσεις και να μην αποπροσανατολιστεί από φιέστες;
Δ.Κ: -Το βασικότερο θέμα είναι πως ο κόσμος είναι
δύσπιστος. Και είναι δύσπιστος στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό και μερικές φορές
μπορεί να τους πάρει όλους η μπάλα. Για παράδειγμα μοιράζαμε υλικό στο ΙΚΑ των
Αμπελοκήπων και όταν έλεγες πως πρόκειται για ανακοίνωση για τις περιφερειακές
εκλογές, γύριζαν την πλάτη και φώναζαν «λαμόγια» κτλ. Όταν εξηγούσαμε από ποιον
είναι η ανακοίνωση, τότε άλλαζε η κατάσταση και μπορούσαμε να μιλήσουμε.
Μπορεί να λέει ο κόσμος πως «όλοι ίδιοι είναι» όμως είναι
προφανές πως γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ποιοι είναι εκείνοι που συμμετείχαν στη
νομή της εξουσίας και της οικονομικής πίττας και ποιοι όχι. Οι ίδιοι που τόσα χρόνια συμμετείχαν στην εξουσία τολμάνε
τώρα να εμφανίζονται ως καινούργιοι, ως άφθαρτοι, μη διεφθαρμένοι που θα φέρουν
την αλλαγή στην Ελλάδα και λοιπά. Η επαφή με τον κόσμο είναι αυτή που μπορεί να
αλλάξει τα πράγματα, γιατί προφανώς από καμία τηλεόραση και κανένα ραδιόφωνο
από εκείνα που ανήκουν στους μεγάλους ομίλους δεν θα ακούσουν την αλήθεια για
όλα αυτά.
Υπάρχει ένα θέμα, που εμείς το βάζουμε, πως πρέπει να
είναι σαφές το ποιος κερδίζει από αυτή την κατάσταση. Και το βάζουμε και
ονομαστικά. Δεν μπορεί στην Βουλή να ψηφίζεται νόμος με τον οποίο να απολύονται
250 υπάλληλοι και δημόσιοι οργανισμοί να κλείνουν και ταυτόχρονα στην παρακάτω
τροπολογία να χαρίζονται 1,2 δις ευρώ στον Βαρδινογιάννη και τον Λάτση. Δεν γίνεται αυτή τη στιγμή η Eurobank να επιστρέφει στον
Λάτση, ο οποίος δεν έβαλε ούτε ένα ευρώ στην ανακεφαλαιοποίηση της και 25 δις
ευρώ να βαρύνουν τις πλάτες του λαού και το δημόσιο χρέος.
Αυτό είναι ένα από τα μηνύματα διότι κάποιος κόσμος
μπορεί να λέει πως η διαγραφή του χρέους, η έξοδος από το ευρώ, δεν γίνονται.
Δηλαδή γίνεται να χαρίζονται δισεκατομμύρια κάθε μέρα στο μεγάλο κεφάλαιο και
όλα αυτά να χρεώνονται σε όλους εμάς που φορολογούμαστε, ούτως ή άλλως,
περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά; Γίνεται ο άνθρωπος που πήγε να μείνει με
τους γονείς του επειδή είναι άνεργος να μην εισπράττει το κοινωνικό μέρισμα
επειδή θεωρείται προνομιούχος που δεν είναι και άστεγος; Αυτό γίνεται; Και δεν
γίνεται να διαγράψουμε το χρέος κάτι που έχει γίνει πάρα πολλές φορές στην
ιστορία; Δεν γίνεται να διαγράψουμε ένα χρέος που ξέρουν όλοι πως δεν είναι
εξυπηρετήσιμο; Δεν γίνεται να διαγράψουμε τα χρέη των χωρών που είναι τέσσερις
φορές περισσότερα από το παγκόσμιο ΑΕΠ; Πραγματικά, αυτό που ζούμε δεν γίνεται
και χρειάζεται να το ανατρέψουμε και αυτό είναι το ερώτημα αν γίνεται.
Εμείς λέμε πως γίνεται γιατί είμαστε οι πολλοί και αυτοί είναι οι λίγοι. Όταν
όμως οι πολλοί δεν θέλουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους είτε γιατί
έχουν απογοητευτεί, είτε γιατί έχουν κουραστεί, είτε γιατί πολιτικά δεν βλέπουν
ένα όραμα διεξόδου από την κρίση. Εμείς απαντάμε πως έχουμε όραμα διεξόδου και
οι πολλοί μπορούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να οικοδομήσουν
κάτι διαφορετικό.
Ερ: -Πώς θα αντεπεξέλθετε στις αυξημένες
οικονομικές ανάγκες του προεκλογικού αγώνα όταν έχετε αντιπάλους από το ΠΑΣΟΚ
τη Ν.Δ που έχουν αστείρευτη πηγή κεφαλαίων;
Δ.Κ: -Και μυστικών κονδυλίων κτλ. Δεν νομίζω δηλαδή ο κ.
Μελισσανίδης στην Περιφέρεια που θέλει οπωσδήποτε να βγάλει τον κ. Σγουρό γιατί
είναι ο εκλεκτός του, δεν θα έχει συμβάλλει με κάποιο τρόπο. Και σε αυτό δεν μπορούμε στα αλήθεια να ανταπεξέλθουμε.
Αλλά δεν χρειάζεται κατά τη γνώμη μου. Δεν χρειαζόμαστε ιλλουστρασιόν αφίσες.
Το φυλλάδιο, η ανακοίνωση που βγάλαμε είναι μια κόλλα Α4, μονόχρωμη που
τυπώθηκε σε ένα φθηνό τυπογραφείο.
Αυτό που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος είναι το πόσο ακριβό
είναι το να επιχειρήσει κάποιος να κατέβει στις εκλογές και κάθε χρόνο γίνεται
και χειρότερο, ακριβότερο, γιατί γίνονται όλο και πιο αντιδημοκρατικοί
εκλογικοί νόμοι. Δεν είναι μόνο το 3% για την είσοδο στην ελληνική Βουλή που
γνωρίζουν όλοι, νόμοι είναι και το κόστος. Είναι χαρακτηριστικό πως πρόσφατα
έβαλαν και παράβολο 3.000 ευρώ μόνο για τον συνδυασμό που κατεβαίνει στις
εκλογές, ανεξαρτήτως του τι πληρώνει ο κάθε υποψήφιος ξεχωριστά. Στην
Περιφέρεια Αττικής τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Είναι 150 ευρώ το παράβολο
για κάθε υποψήφιο σύμβουλο, το οποίο για πάρα πολλούς από εμάς καλύπτεται με
έρανο, καθώς αρκετοί από εμάς είμαστε άνεργοι, χωρίς να συζητάμε για τους
μισθούς που έχουν κοπεί.
Πέρα από τα παράβολα, τα ψηφοδέλτια τυπώνονται με έξοδα των ίδιων των
παρατάξεων. Ειδικά στην Αττική πρέπει να τυπωθούν γύρω στα 3 εκατομμύρια
ψηφοδέλτια για να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε στις εκλογές. Για αυτό το λόγο και επειδή προφανώς δεν έχουμε κεφάλαια
από αλλού, έχουμε ξεκινήσει μια οικονομική εξόρμηση με κουπόνια του ενός και
των δύο ευρώ και θα προσφύγουμε στον κόσμο και τους ψηφοφόρους μας, αλλά και
στον υπόλοιπο κόσμο που δεν μας ψηφίζει αλλά θεωρεί δημοκρατικό να μπορεί μια
φωνή σαν τη δικιά μας να κατεβαίνει στις εκλογές, για να μπορέσουμε να
μαζέψουμε το ποσό που μας αντιστοιχεί.
Ερ.: -Είμαστε σε μια εποχή που μπορούμε να μιλάμε για το
τέλος της πολιτικής και των ιδεολογιών ή άνθρωποι θα πρέπει να τις ανακαλύψουν
εκ νέου;
Δ.Κ: -Σίγουρα δεν έχει έλθει το τέλος των αναγκών.
Ισα-ίσα που ο κόσμος αισθάνεται πως γυρνάμε 50 χρόνια πίσω. Ο χειμώνας φέτος
στην Αττική δεν θα μπορούσε παρά να παρομοιαστεί με χειμώνες στην κατοχή, για
όποιον θυμάται και όποιον έχει διαβάσει ιστορία. Η κατάσταση στην Ουκρανία ήταν το οριακό σημείο που επανέφερε το ότι όλες αυτές
οι θεωρίες περί τέλους των ιδεολογιών, αν και έχουν αποδειχτεί φρούδες όλο αυτό
τον καιρό, βρίσκονται στο όριο. Όταν βλέπεις τον Βενιζέλο ως εκπρόσωπο της Ε.Ε
πρόθυμο να κάνει χειραψίες με μία κυβέρνηση που επιβλήθηκε από τάγματα φασιστών
και όταν βλέπεις τον φασισμό να συγκρούεται στο δρόμο, τότε καταλαβαίνεις πως
οι εποχές, όπως αυτές που διαβάζαμε στα βιβλία, δεν έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί
και επανέρχονται.
Η ιστορία δυστυχώς ή ευτυχώς κάνει κύκλους. Οι κύκλοι
βέβαια δεν είναι ακριβώς κύκλοι, αλλά σπιράλ. Κάθε καινούργια ιστορική
κατάσταση μοιάζει με μια προηγούμενη αλλά είναι σε διαφορετικό σκαλοπάτι. Δεν
είναι ίδια και ταυτόσημη. Νομίζω πως η χειραφέτηση της ανθρώπινης κοινωνίας και
το αίτημα από τον καθένα με βάση τις δυνατότητες και τις ανάγκες του, είναι
πραγματικά πιο επίκαιρο από ποτέ. Μπορεί να φαινόταν μη επίκαιρο κάποιο διάστημα που υπήρχε
μια επίπλαστη ευημερία και που κρύβαμε τη φτώχεια κάτω από το χαλί. Γιατί αυτό
κάναμε τις δεκαετίες του ’90 και του 2000 υπήρχε η φτώχεια στην Ελλάδα. Αν μη
τι άλλο υπήρχε σε ένα κομμάτι των μεταναστών που τους αντιμετωπίζαμε σαν
πολίτες β’ διαλογής.
Όταν όμως δίπλα στην πόρτα σου κάποιος πεινάει, αυτό που
θα γίνει δεν είναι ότι θα σιτιστεί εκείνος, αλλά ότι μεθαύριο θα πεινάς κι εσύ.
Και αυτό μας συνέβη. Όταν στα Βαλκάνια κόσμος από τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία
μετανάστευε και ερχόταν στην Ελλάδα, πολύς κόσμος δεν ασχολιόταν με αυτό. Τώρα
έχει φτάσει τα παιδιά του να φεύγουν μετανάστες.
Με αυτή την έννοια η ιστορία κάνει σπιράλ και όχι μόνο δεν είμαστε στο τέλος
των ιδεολογιών, αλλά είμαστε στο ξεκίνημα μιας προσπάθειας να ξαναορίσουμε το
τι σημαίνει σήμερα η απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, τι σημαίνει
χειραφέτηση και τι σημαίνει μια πορεία που δεν θα είναι ο Καπιταλισμός. Που δεν
θα είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου. Που θα είναι οι ανάγκες των πολλών ενάντια
στις ανάγκες των λίγων. Και αυτό πρέπει το 2014 πια να τα αναγνωρίσουμε. Γιατί
το 2014 πια τα πραγωγικά μέσα στη διάθεση μας, από το ίντερνετ και την πρόοδο
της τεχνολογίας, μέχρι την πρόοδο της βιομηχανίας και την γνώση που έχει
συσσωρευτεί, μπορούν να δημιουργήσουν συνθήκες για πολύ καλύτερα πράγματα και
πολύ πιο επιτυχημένα εγχειρήματα σε σχέση με προηγούμενες εποχές.
