Το
νέο μεσοπρόθεσμο και η έκθεση της Κομισιόν επισφραγίζουν τη χρεοκοπία
των ισχυρισμών περί «θυσιών που πιάνουν τόπο» και «νέας σελίδας για τη
χώρα». Τέτοιοι προεκλογικοί ισχυρισμοί θα ήταν απλά αστείοι, αν η
πραγματικότητα δεν ήταν αμείλικτη, και οι προθέσεις της Ε.Ε. και της
κυβέρνησης δεν ήταν τόσο επικίνδυνες.
Λίγες μόνο μέρες μετά τους πανηγυρισμούς για την επιστροφή στις
αγορές, στην έκθεση της Κομισιόν υπάρχει σαφέστατη αναφορά για
δημοσιονομικό κενό της τάξης των 2 δις ευρώ για το 2015, το οποίο φθάνει
στα 3,8 δις ευρώ το 2016 και στο 1,9 δις ευρώ το 2017 και το οποίο
πρέπει να καλυφθεί. Όσο και αν η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι για την
κάλυψη του κενού δε θα χρειαστούν νέα μέτρα, όλοι γνωρίζουν και
παραδέχονται ότι απλά η πραγματική συζήτηση έχει μεταφερθεί για αργότερα
προκειμένου να ξεπεραστεί ο εκλογικός σκόπελος.
Όμως ακόμα και αν δεν ανακοινώνονται άμεσα μέτρα που αφορούν νέες
περικοπές μισθών, η σκληρή ταξική πολιτική της κυβέρνησης δεν μπορεί να
κρυφθεί: η απελευθέρωση των απολύσεων και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό που
θα σημάνουν νέες μειώσεις στις συντάξεις θεωρούνται δεδομένες από την
Κομισιόν, οι αποκρατικοποιήσεις και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου θα
είναι προτεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής ενώ με το νέο
μεσοπρόθεσμο των επόμενων ημερών η λιτότητα νομοθετείται ήδη μέχρι το
2018, καθώς οι δημόσιες δαπάνες θα παραμείνουν παγωμένες στα επίδα του
2013 μέχρι τότε! Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι το καθεστώς σκληρής
εκμετάλλευσης, φτώχειας και εξαθλιώσης παρατείνονται με το νόμο μέχρι το
2018, οπότε και θα πλησιάζουμε αισίως στη δεκαετία των μνημονίων!
Πάνω απ’ όλα όμως το νέο μεσοπρόθεσμο επισφραγίζει κάτι που ήδη
γνωρίζαμε: οι όποιες αλλαγές στους δείκτες δεν θα αλλάξουν τίποτα στην
πραγματική ζωή των εργαζομένων. Αντίθετα ακόμα και αν μετά από μία
πενταετία ύφεσης επιτευχθεί η όποια αναιμική ανάπτυξη, όχι μόνο δε θα
αλλάξουν προς το καλύτερο οι σημερινές αβίωτες συνθήκες για την
πλειοηφία των εργαζομένων, αλλά αυτή η ανάπτυξη θα έχει ως βασική
προϋπόθεση την εξωπραγματική ανεργία και τη διαρκή συντριβή των
εργατικών κατακτήσεων.
Η πολτική πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο.
Για να τελειώσουν πραγματικά τα μνημόνια και να αλλάξουν τα πράγματα σε
όφελος των εργαζομένων, απαιτείται όχι μόνο η ανατροπή της κυβέρνησης,
αλλά και η αθέτηση των πολιτικών δογμάτων του ευρωμονόδρομου και
πραγματική σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου. Η διαγραφή του χρέους
και η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ είναι αναγκαία συνθήκη για να
υπάρξει έξοδος από την κρίση στην υπηρεσία των αναγκών του εργαζόμενου
λαού.
Συνεχίζουμε στο δρόμο τον αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής των
μνημονίων. Δίνουμε στις εκλογές τη μάχη για να ενισχυθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μια
αριστερά με πολιτικό πρόγραμμα ανατροπής, βγαλμένο μέσα από τους αγώνες
του λαού, που δείχνει καθαρά τον αντίπαλο, την ΕΕ, το κεφάλαιο, το
πολιτικό σύστημα.
