Ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑΟΣ και μεγαλοκαρχαρίες των ΜΜΕ έσπευσαν να χαιρετήσουν την ψήφιση του νομοσχεδίου και μιλούν για συντεχνίες που αντιδρούν. Όμως, το νομοσχέδιο αυτό πλήττει όλους τους εργαζομένους: οι εργατικές οικογένειες θα πληρώσουν τα δίδακτρα, οι νέοι εργαζόμενοι θα παραδοθούν στην ανεργία και την υποαπασχόληση με «βεβαιώσεις σπουδών» αντί για πτυχία με επαγγελματικά δικαιώματα, όλοι θα αντιμετωπίσουν τη σιδερόφρακτη «δημοκρατία των ΜΑΤ». Είναι γελασμένοι, όμως, εάν πιστεύουν ότι αυτό το έκτρωμα θα εφαρμοστεί. Η ιστορία του νεολαιίστικου και του πανεπιστημιακού κινήματος έχει δείξει ότι έχει τη δύναμη να ταπεινώνει την αλαζονεία των κυβερνήσεων. Ιδίως, όταν σήμερα η κοινωνία ξεσηκώνεται ενάντια στο Μνημόνιο και τις πολιτικές κυβέρνησης – ΕΕ- ΔΝΤ και όταν ζήσαμε τις πανεργατικές απεργίες και το συγκλονιστικό δίμηνο των κινητοποιήσεων στις πλατείες. Με καταλήψεις, απεργίες και διαδηλώσεις, με πανεκπαιδευτικό και πανεργατικό συντονισμό από τα κάτω ο νόμος-πλαίσιο μπορεί να ανατραπεί και να έχει την τύχη του αλήστου μνήμης 815, που ανατράπηκε μετά την ψήφισή του, όπως θα συμβεί και με τον σημερινό του διάδοχο.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Η
κυβέρνηση του Μνημονίου και της καταστολής σε αγαστή συνεργασία και
«συναίνεση» με τη ΝΔ και τους φασίστες του ΛΑΟΣ προχώρησε στην ψήφιση
του νόμου για την ανώτατη εκπαίδευση, του νόμου που οδηγεί στο
πανεπιστήμιο της αγοράς,
καταργεί τη δωρεάν παιδεία, διαλύει τα πτυχία, επιβάλλει τη λειτουργία
με όρους επιχείρησης, διώκει την κριτική σκέψη και καταργεί το
πανεπιστημιακό άσυλο δίνοντας τη δυνατότητα στις δυνάμεις καταστολής να
εισβάλουν όποτε θέλουν στις σχολές ενάντια στο μαχόμενο φοιτητικό
κίνημα.
Η
συναίνεση της ΝΔ, η οποία μάλιστα έθεσε ως όρο την «πλήρη κατάργηση»
του πανεπιστημιακού ασύλου, δείχνει ότι πίσω από τις αντιπολιτευτικές
κορώνες κρύβεται η ίδια ακραία αυταρχική και αντιλαϊκή πολιτική. Ο
Νόμος αυτός αποτελεί μια ακραία έκφραση εφαρμογής της πολιτικής της ΕΕ
στην εκπαίδευση, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην περιβόητη σύνοδο της
Μπολώνια και εν συνεχεία της Πράγας κλπ δείχνοντας πόσο βαθιά
αντιδραστική είναι η πολιτική της ΕΕ στην εκπαίδευση και η ίδια η ΕΕ
συνολικά, καθώς προωθεί την μετατροπή της εκπαίδευσης σε φτηνές,
ευέλικτες καταρτίσεις για τις ανάγκες της αγοράς, χωρίς πτυχία και
δικαιώματα, μια πραγματική σκοταδιστική αντεπανάσταση απέναντι στα
μορφωτικά- εργασιακά δικαιώματα της νεολαίας και των εργαζόμενων.
Κυβέρνηση, ΝΔ, ΛΑΟΣ και μεγαλοκαρχαρίες των ΜΜΕ έσπευσαν να χαιρετήσουν την ψήφιση του νομοσχεδίου και μιλούν για συντεχνίες που αντιδρούν. Όμως, το νομοσχέδιο αυτό πλήττει όλους τους εργαζομένους: οι εργατικές οικογένειες θα πληρώσουν τα δίδακτρα, οι νέοι εργαζόμενοι θα παραδοθούν στην ανεργία και την υποαπασχόληση με «βεβαιώσεις σπουδών» αντί για πτυχία με επαγγελματικά δικαιώματα, όλοι θα αντιμετωπίσουν τη σιδερόφρακτη «δημοκρατία των ΜΑΤ». Είναι γελασμένοι, όμως, εάν πιστεύουν ότι αυτό το έκτρωμα θα εφαρμοστεί. Η ιστορία του νεολαιίστικου και του πανεπιστημιακού κινήματος έχει δείξει ότι έχει τη δύναμη να ταπεινώνει την αλαζονεία των κυβερνήσεων. Ιδίως, όταν σήμερα η κοινωνία ξεσηκώνεται ενάντια στο Μνημόνιο και τις πολιτικές κυβέρνησης – ΕΕ- ΔΝΤ και όταν ζήσαμε τις πανεργατικές απεργίες και το συγκλονιστικό δίμηνο των κινητοποιήσεων στις πλατείες. Με καταλήψεις, απεργίες και διαδηλώσεις, με πανεκπαιδευτικό και πανεργατικό συντονισμό από τα κάτω ο νόμος-πλαίσιο μπορεί να ανατραπεί και να έχει την τύχη του αλήστου μνήμης 815, που ανατράπηκε μετά την ψήφισή του, όπως θα συμβεί και με τον σημερινό του διάδοχο.
Οι δυνάμεις της Αριστεράς απαιτείται να επιλέξουν τον δρόμο της ανατρεπτικής
κοινής δράσης μέσα στο κίνημα τις απεργίες και τις καταλήψεις, να
συμβάλλουν στην πράξη για την οικοδόμηση του πανεκπαιδευτικού μετώπου
που θα ανατρέψει όλη την βάρβαρη πολιτική διάλυσης και
επιχειρηματικοποίησης της δημόσιας παιδείας και νέων ταξικών φραγμών για
τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων που υψώνει η κυβέρνηση, να συμβάλλουν
στην ανάδειξη της υπεράσπισης των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας σε
στοιχείο της ευρύτερης λαϊκής πάλης για την ανατροπή του Μνημονίου και
του «Μεσοπρόθεσμου» προγράμματος, της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των
συμμάχων της (ΝΔ, ΛΑΟΣ), εγκαταλείποντας
την λογική της διάσπασης του αγωνιστικού μετώπου, είτε της συστράτευση
πίσω από τους Πρυτάνεις και τις αυταπάτες περί νομικών ή δικαστικών αμφισβητήσεων.
Τα συλλαλητήρια στις 24/8 έδειξαν ότι αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν. Η φοιτητική κινητοποίηση της 1ης
Σεπτέμβρη και το μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στις 8 Σεπτέμβρη
πρέπει να είναι πραγματική επίδειξη δύναμης του εκπαιδευτικού
κινήματος. Οι συνελεύσεις που ξεκινούν πρέπει να πάρουν αποφάσεις για
αγωνιστική κλιμάκωση.
