Κυριακή 9 Ιουλίου 2017

Το ΟΧΙ των εργατών και του λαού είναι εδώ και μας εμπνέει


Στα δύο χρόνια από το δημοψήφισμα είναι πολλοί που θα ήθελαν να το ξεχάσουν, αλλά πολλοί-πολλοί περισσότεροι που το θυμούνται, που κρατάνε την εμπειρία του, που εμπνέονται από την αποκοτιά του, που σκύβουν στα συμπεράσματά του, είναι όλοι αυτοί που δεν τα παρατάνε και αναζητούν την συνέχειά του.  

Ήταν πριν από δυο χρόνια που όλος ο αστικός κόσμος, η ΕΕ και το ΔΝΤ, οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι, οι ΗΠΑ και ο Ντράγκι, τα ΜΜΕ και όλος ο εγχώριος μνημονιακός συρφετός είχαν πέσει σαν τα σκυλιά πάνω στον λαό να εκβιάσουν, να απειλήσουν, να τρομοκρατήσουν!! Και τι δεν έγινε εκείνες τις ημέρες. Ο αρχιμαφιόζος Ντράγκι, έκλεισε τις τράπεζες και επέβαλλε τα capital controls απειλώντας με την απόλυτη ασφυξία σε περίπτωση  ΟΧΙ. Εκατοντάδες εργοδότες απειλούσαν με απόλυση ή και έκαναν απολύσεις σε όσους προπαγάνδιζαν το ΟΧΙ. Η Μέρκελ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προκάλεσαν συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ. Και ο Ευάγγελος Μειμαράκης έκανε την δήλωση επιτομή των διαθέσεων των κυρίαρχων τάξεων: "στην περίπτωση που απειληθεί η συμμετοχή μας στο ευρώ, η αστική τάξη θα επέμβει"!! 

Και όμως απέναντι σε αυτό το ταξικό μαύρο μέτωπο των μνημονίων, της ΕΕ, του ΔΝΤ, του κεφαλαίου και όλου του αστικού πολιτικού κόσμου, ο λαός υψώθηκε σε ένα εμβληματικό, περήφανο, απόλυτο ΟΧΙ! Ένα ΟΧΙ που τάραξε τα νερά, έστειλε μήνυμα θάρρους και αισιοδοξίας σε όλη την Ευρώπη, έδειξε ότι οι λαοί έχουν την δύναμη να αντιστέκονται και να κερδίζουν! 

Η αλλαγή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, δεν ήταν φυσικά κεραυνός εν αιθρία. Όπως το ΟΧΙ του λαού ήταν αποτέλεσμα και συμπύκνωση μιας ολόκληρης πορείας αγώνων της 5ετίας 10-15, έτσι και το ΝΑΙ του ΣΥΡΙΖΑ  ήταν ακριβώς το αποτέλεσμα μιας ολόκληρης πορείας, που ξεκίνησε πολύ πριν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση. Ήταν αποτέλεσμα της λογικής ότι τα μνημόνια μπορούν να καταργηθούν μέσα στην ευρωζώνη και την ΕΕ, ότι απαιτείται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τους "υγιείς επιχειρηματίες", της λογικής "ούτε ρήξη, ούτε υποταγή", που κατέληξε στην σημερινή αδίσταχτη εφαρμογή της αστικής μνημονιακής πολιτικής. 

Το δημοψήφισμα ήταν μια ρωγμή στον χρόνο των λαϊκών μαχών, στην οποία φάνηκαν τα όρια και των άλλων δυνάμεων της αριστεράς. Το ΚΚΕ γύρισε την πλάτη στην λαϊκή μάχη. Κράτησε θέση "ουδετερότητας" ανάμεσα στον αγώνα και την λαϊκή απειθαρχία και την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό που επιτίθονταν με μανία! Αλλά σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές της ιστορίας δεν υπάρχει "ουδετερότητα". 'Όταν δεν είσαι με τον λαό είσαι με την σταθερότητα του πολιτικού και οικονομικού συστήματος!! Όπως και τον Δεκέμβρη του 2008, όπως και στις "πλατείες", αντί να στηρίξει την πάλη, παλεύοντας να πάρει όσο το δυνατόν πιο βαθιά χαρακτηριστικά, στάθηκε έξω και εναντίον της. Η εκ των υστέρων προσπάθεια ¨δικαίωσης", με βάση την στάση του ΣΥΡΙΖΑ είναι θλιβερή!! Όλοι έχουν πια καταλάβει ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε μια μεγαλειώδη νίκη του ΟΧΙ!! Ότι όσο πιο εμφατικό ήταν το ΟΧΙ τόσο μεγαλύτερο πρόβλημα της δημιουργούσε στον επερχόμενο και δρομολογημένο συμβιβασμό! 

Η ηγεσία της της εντός του ΣΥΡΙΖΑ αριστεράς έδειξε επίσης τις μεγάλες της ανεπάρκειες. Η απόφασή της να στηρίξει και να μην ανατρέψει την κυβέρνηση μετά την στροφή, η λογική "καταψηφίζουμε τα μνημόνια, στηρίζουμε την κυβέρνηση της αριστεράς", η εξαιρετικά καθυστερημένη αντίδραση στις εξελίξεις ήταν μια απόδειξη των τεράστιων αυταπατών των δυνάμεων αυτών, του κυβερνητισμού τους, του περιορισμένου στρατηγικού τους ορίζοντα. Ζητήματα που τους ακολούθησαν και στην έξοδό τους από τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι περήφανη για την μάχη που έδωσε τότε. Έδωσε την μάχη με όλες τις δυνάμεις της για το "τριπλό ΟΧΙ", ΟΧΙ στα μνημόνια, την ΕΕ, την κυβέρνηση! Το ΟΧΙ μέχρι το τέλος! Αυτή η μάχη αποτελεί παρακαταθήκη για τους αγώνες της επόμενης μέρας. Οι μικρές για τις αναγκαιότητες της περιόδου δυνάμεις μας δεν μας επέτρεψαν να έχουμε εκείνη την παρέμβαση, που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία των γεγονότων.

 Το δημοψήφισμα έκλεισε μια φάση των αγώνων και άνοιξε μια καινούργια.

 Σήμερα  μπορεί να βρει την συνέχειά του, σε ένα νέο μεγάλο λαϊκό ρεύμα που θα παλέψει για να καταργηθούν εδώ και τώρα τα μνημόνια, που θα βροντοφωνάξει έξω από τον λάκκο των λεόντων της ΕΕ, που θα διατρανώσει ότι το χρέος δεν είναι δικό μας για αυτό  δεν το αναγνωρίζουμε και δεν το πληρώνουμε. Που θα τα βάλει με την πραγματική ταξική βάση των μνημονίων τους ντόπιους και ξένους τραπεζίτες και καπιταλιστές μειώνοντας τον πλούτο και την εξουσία τους, εθνικοποιώντας τους βασικούς κλάδους της παραγωγής και επιβάλλοντας τον εργατικό έλεγχο. Που θα γυρίσει την πλάτη στο κυβερνητισμό και τις εύκολες και ανώδυνες κοινοβουλευτικές αυταπάτες ρίχνοντας το βάρος στην οργάνωση του λαού ανοίγοντας έναν άλλο δρόμο για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια  των εργαζόμενων.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τότε και τώρα κινείται σ' αυτή τη κατεύθυνση και σ' αυτή την κατεύθυνση καλούμε να κινηθεί όλη η μαχόμενη αριστερά. Για να κάνουμε τα όνειρα μας εφιάλτες τους.