Οι δημόσιοι χώροι, ΑΝΗΚΟΥΝ στο λαό! Ο κ. Χαρδαλιάς τους δίνει σε ιδιώτες, αδιαφορώντας για τους κατοίκους.

ANAKOINΩΣΗ  ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΥΡΩΝΑ

Οι ιδιωτικοποιήσεις να μην περάσουν! 

  1.  Πριν λίγο καιρό, ο Δήμος Βύρωνα ανακοίνωσε την απόφασή του να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων χώρων της Λαμπηδόνας (άλσος Αγίας Τριάδας) και άλλων 2 πρώην αναψυκτηρίων (Ανάληψη, παιδική χαρά στο τέρμα του 11).

 Η Λαμπηδόνα εδώ και πάνω από 8 μήνες, από τα μέσα Οκτώβρη του 2011, στεγάζει τις πολύμορφες δραστηριότητες του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα, των φορέων/συλλογικοτήτων της περιοχής μας και πλήθους δημοτών!  Το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα στους 8 μήνες ζωής του, έχει πραγματοποιήσει μεγάλο αριθμό εκδηλώσεων πολλαπλού χαρακτήρα στη Λαμπηδόνα. Στο χώρο της Λαμπηδόνας, επίσης έχουν διοργανωθεί  πλήθος εκδηλώσεων από φορείς και συλλογικότητες της πόλης μας (εκδηλώσεις συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, συνελεύσεις και εκδηλώσεις φορέων κ.τ.λ).

Ο Δήμος θέλει να ιδιωτικοποιήσει τους δημόσιους χώρους του Βύρωνα!Οι δημόσιοι χώροι του Βύρωνα, ανήκουν σε όλους τους κατοίκους!

ΨΗΦΙΣΜΑ

Εμείς που υπογράφουμε αυτό το κείμενο, φορείς και συλλογικότητες της πόλης του Βύρωνα, είμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης του χώρου της Λαμπηδόνας καθώς και όλων των δημόσιων χώρων του Βύρωνα. Θέλουμε η Λαμπηδόνα να κρατήσει τον ανοιχτό, δημόσιο, κοινωνικό χαρακτήρα της, να παραμείνει χώρος συνάντησης, επικοινωνίας, κοινωνικής αλληλεγγύης και πολιτισμού, με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους τους πολίτες και τους κατοίκους του Βύρωνα.

Στη σημερινή πραγματικότητα που συνθλίβει τις ζωές μας κοινωνικά, οικονομικά και πολιτισμικά, η ανάκτηση και υπεράσπιση των δημόσιων χώρων είναι ζωτικής σημασίας για την κοινωνία, για να μπορέσει να αντισταθεί στην επελαύνουσα βαρβαρότητα! Με όλες μας τις δυνάμεις θα αγωνιστούμε για αυτό.

Καλούμε όλους και όλες στην παναθηναϊκή συγκέντρωση/συζήτηση που διοργανώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, τη Δευτέρα 2  Ιουλίου στις 7.30 μμ, στο Πεδίο Του Άρεως (θέατρο Οικονομίδη).

Μία χώρα, δύο έθνη…

του Παναγιώτη Σωτήρη

Ο Βενιαμίν Ντισραέλι περιέγραψε την ταξική διαίρεση της Βρετανικής κοινωνίας στο 19^ο αιώνα λέγοντας ότι υπάρχουν δύο έθνη, οι πλούσιοι και οι φτωχοί. Αυτή η μεταφορά αποδίδει άψογα την κοινωνική και πολιτική πόλωση στις εκλογές της 17^ης  Ιουνίου.

Προς τα αριστερά ψήφισαν κυρίως οι άνθρωποι που βρίσκονται σε παραγωγικές ηλικίες (18-55) και εργάζονται ή αντιμετωπίζουν την ανεργία, όσες/οι κατοικούν σε αστικά κέντρα κυρίως, όσοι ανήκουν στα λαϊκά στρώματα και κυρίως στις παραλλαγές της μισθωτής εργασίας, όσοι βρίσκονται σε περιοχές με μεγαλύτερο δυναμισμό (αλλά και κοινωνικές αντιθέσεις). Αντίθετα, προς τα δεξιά ψήφισαν οι μεγάλες ηλικίες (πάνω από 55), οι κάτοικοι των αγροτικών περιοχών, τα περισσότερο αστικά, μεσοαστικά και εύπορα στρώματα, οι κάτοικοι των περιοχών που χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερο συντηρητισμό.

Ανακοίνωση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τα αποτελέσματα των εκλογών της 17ης Ιούνη.

1. Οι εκλογές της 17ης Ιουνίου αποτέλεσαν μία κρίσιμη καμπή στη σκληρή αντιπαράθεση που διεξάγεται σήμερα στη ελληνική κοινωνία. Αποτύπωσαν τις μεγάλες συγκρούσεις και διαιρέσεις που διαπερνούν την ελληνική κοινωνία, την ένταση της κοινωνικής και πολιτικής αντιπαράθεσης ως αποτέλεσμα των μνημονιακών πολιτικών και των μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων των τελευταίων χρόνων, τις προσπάθειες ανασύνταξης του μνημονιακού μπλοκ μετά την καταλυτική φθορά και απονομιμοποίηση που του είχε προκαλέσει το λαϊκό κίνημα. Ωστόσο το ρήγμα που άνοιξε ο λαϊκός ξεσηκωμός και που πήρε εκρηκτική μορφή στις εκλογές της 6ης Μάη εξακολουθεί να είναι ενεργό.
 
2. Η ΝΔ κατάφερε να έχει την πρώτη θέση συσπειρώνοντας ένα σημαντικό τμήμα του συντηρητικού χώρου. Βοηθήθηκε σε αυτό από τα εκβιαστικά διλήμματα και την ιδεολογική τρομοκρατία που κυριάρχησαν στην προεκλογική περίοδο μέσα από την πλήρη ευθυγράμμιση με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις  της ευρωπαϊκής κεφαλαιοκρατίας και της ίδιας της Μέρκελ από τις σκανδαλώδεις και απροκάλυπτες  παρεμβάσεις των εκπροσώπων των ηγετικών καπιταλιστικών χώρων υπέρ της ΝΔ. Ωστόσο, σε καμιά περίπτωση η εκλογική επιτυχία της δεν σημαίνει θρίαμβο. Αντίθετα, παρ’ όλη την πολλαπλή ενίσχυση που δέχτηκε δεν μπόρεσε να περάσει το 30%, παραμένοντας σε ποσοστά χαμηλότερα από το ιστορικό χαμηλό της του 2009. Μαζί με την επιβεβαίωση της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ υπογραμμίζει τη βαθιά κρίση των μνημονιακών κομμάτων.

Η Αριστερά μετά τις εκλογές: Ένας κόσμος με προσδοκίες και πολιτικά άλματα

της Λένας Βερδέ

Το 26,89% του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 17ης Ιούνη αποτελεί, χωρίς να προσθέσουμε τα ποσοστά των άλλων κομμάτων, ένα νέο ιστορικό για την ελληνική αριστερά ρεκόρ. Είναι από μόνο του ένα αποτέλεσμα που οφείλεται στη δύναμη του κινήματος των τελευταίων χρόνων.

Το δείχνουν καταρχήν οι επιθέσεις που δέχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική περίοδο. Και τι δεν είπαν οι Σαμαράδες και οι Ντόρες, οι Βενιζέλοι και οι Λοβέρδοι, οι Μέρκελ και οι Ολάντ, όλο το ντόπιο και διεθνές μνημονιακό μπλοκ για να ανακόψουν την αριστερή στροφή που είχαν καταγράψει οι κάλπες της 6ης Μάη κατακρημνίζοντας τα κόμματα της άρχουσας τάξης και αναδεικνύοντας το ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση. Από τις πιο λάιτ, ότι “δεν έχει προτάσεις”, ότι είναι “ανεύθυνη και ανέτοιμη δύναμη” μέχρι τις πιο σκληρές τοποθετήσεις, ότι είναι το κόμμα “της φτώχειας και της καταστροφής”, το μέτωπο “των σκληροπυρηνικών αντι-ΕΕ δυνάμεων και της δραχμής”, των “ακραίων μονομερών ενεργειών”, “της βίας και των κουκουλοφόρων”, “των υπερασπιστών της 17Ν”, ο κατάλογος των επιθέσεων δεν είχε τέλος.

Το σύντομο καλοκαίρι της ολιγαρχίας

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

“Άλλη μια τέτοια νίκη και χαθήκαμε”, είπε ο Πύρρος μετά τη δύσκολη επικράτηση του αποδεκατισμένου στρατού του επί των Ρωμαίων, το 281 π.Χ. Παρόμοια συναισθήματα συνόδευαν, το βράδυ της περασμένης Κυριακής, τον βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης των αστικών επιτελείων για τη σημαντική επιτυχία τους να αποτρέψουν τον σχηματισμό της πρώτης αριστερής κυβέρνησης στον Δυτικό κόσμο μετά την κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου υπό τον Λεόν Μπλουμ, στη Γαλλία του 1936.

Η Νέα Δημοκρατία και το υπόλειμμα του ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν ότι οι ψηφοφόροι τους ψήφισαν με κλειστή τη μύτη, υπό το κράτος του τρόμου που είχαν διαχύσει στην κοινωνία οι ωμές, άνευ προηγουμένου παρεμβάσεις των ξένων δυνάμεων και τα συγκροτήματα της κατ΄ ευφημισμόν “ενημέρωσης”. Ο Τσίπρας δεν είχε να αντιμετωπίσει σ΄ αυτή τη μάχη τον Σαμαρά και το Βενιζέλο, αλλά τη Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Ομπάμα, που έκαναν μέχρι την τελευταία στιγμή προεκλογική εκστρατεία από τα δελτία των οκτώ. Παρόλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύθηκε μέσα σε ένα μήνα από το 4.5% στο 27%, ενώ στο σύνολό της η Αριστερά (συμπεριλαμβάνοντας το ΚΚΕ και τις εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις) ψηφίστηκε από το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος, πολύ περισσότερο από το ιστορικό 24% της ΕΔΑ, το 1958.

Βουλευτικές Εκλογές 17ης Ιουνίου 2012

Δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 17ης Ιουνίου 2012, στην ιστοσελίδα του υπουργείου εσωτερικών

Από τη συγκέντρωση στο Βύρωνα Πέμπτη 14/6

Aπό την προεκλογική συγκέντρωση στο Παγκράτι Τετάρτη 13/6

Στον κοινό αγώνα, με τη δική μας σημαία!

 του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

 

Η σύσταση διατυπώθηκε προ ετών από έναν άνθρωπο που έκανε καριέρα ως διευθυντικό στέλεχος ιδιωτικών καναλιών: «Μην αφήσετε ποτέ τα γεγονότα να σας χαλάσουν μια ωραία ιστορία»! Παρά τη χρονική απόσταση, κάθε φορά που τη θυμάμαι μου προκαλεί την ίδια ανατριχίλα, όχι τόσο για τον κυνισμό των χειραγωγών που αποκαλύπτει, όσο για την ευπιστία των χειραγωγούμενων που υπονοεί.

Τούτες τις μέρες καλούμαστε να αναμετρηθούμε με μια άλλου είδους «ωραία ιστορία», που δεν κατασκευάστηκε από τα κέντρα των κυρίαρχων, αλλά από την αγωνία, την ελπίδα και την αδημονία για λύτρωση των κυριαρχούμενων: Στις 17 Ιουνίου ο ΣΥΡΙΖΑ βγάζει κυβέρνηση, στις 18 καταργεί το Mνημόνιο, οι Ευρωπαίοι γκρινιάζουν, αλλά το καταπίνουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς κι αρχίζει η σταδιακή ανόρθωση της Ελλάδας, με την Αριστερά επιτέλους, για πρώτη φορά στην ιστορία της, δικαιωμένη και νικηφόρα. Όποιοι εξ αριστερών τιμητές επικαλούνται υπαρκτά μεν, αλλά δευτερεύοντα «γεγονότα», υποβαθμίζοντας τον ιστορικό χαρακτήρα αυτής της μάχης, επωμίζονται βαριά ευθύνη απέναντι στον λαό, καθώς ρισκάρουν την ήττα της Αριστεράς για χάρη της κομματικής τους καταγραφής και επιβίωσης.

Το Πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ

ΑΝΑΤΡΟΠΗ! ΟΧΙ ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΤΑΓΗ
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 17Ης ΙΟΥΝΗ
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι,

 
Στις εκλογές στις 6 Μάη ο λαός έκανε ένα πρώτο μεγάλο βήμα. Καταδίκασε το δικομματισμό και τα κόμματα του μνημονίου. Απέτρεψε το ενδεχόμενο να σχηματιστεί μνημονιακή κυβέρνηση. Τριάμισι εκατομμύρια γύρισαν την πλάτη στη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ! Για πρώτη φορά μεταπολεμικά πάνω από 30% του εκλογικού σώματος στέκεται θετικά απέναντι στην  Αριστερά, ιδιαίτερα στις εργατουπόλεις και τις λαϊκές συνοικίες. Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου εγκαινιάζει μια νέα περίοδο στην αναμέτρηση ανάμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και την αντίδραση.

Πέμπτη η προεκλογική συγκέντρωση στο Βύρωνα

Η ΝΔ είναι ένα από τα μαντρόσκυλα του καθεστώτος! Αντιπαράθεση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με τον Πλεύρη της ΝΔ

Κεντρική προεκλογική Συγκέντρωση, Προπύλαια 11 Ιουνίου 2012

Ερμηνεύοντας τις Εκλογές της 6ης Μάη – Η Διαμόρφωση του Δεξιού Ρεύματος

Tο κείμενο αυτό φιλοδοξούσε να είναι μέρος ενός ευρύτερου κειμένου το οποίο θα καταπιανόταν  με τη διαμόρφωση των κοινωνικών δυνάμεων, μέσα από την εμβάθυνση στα εκλογικά αποτελέσματα της 6ης Μάη. Ωστόσο οι ραγδαίες εξελίξεις μας πρόλαβαν και αυτό δεν είναι πλέον εφικτό, καθότι θα το καθιστούσαν ανεπίκαιρο. Ωστόσο δημοσιεύουμε εδώ το πρώτο κομμάτι, το οποίο είχε γραφτεί και διορθωθεί, σχετικά νωρίς. (το κομμάτι αυτό γράφτηκε μέσα στις πρώτες 10 μέρες μετά την 6η Μάη και δεν λαμβάνει υπόψιν του τις νέες εξελίξεις στο μέτωπο της Δεξιάς).

Ερμηνεύοντας τις εκλογές της 6ης Μάη

Η διαμόρφωση του Δεξιού ρεύματος

Οι εκλογές αφενός εκφράζουν την κοινωνική πόλωση και τον οξυμένο ταξικό αγώνα που διεξάγεται στον ελλαδικό χώρο τα τελευταία 2 χρόνια, αφετέρου όμως ταυτόχρονα ενσωματώνουν τον κοινωνικό ανταγωνισμό και τις ταξικές διαμάχες, με έναν στρεβλό, διαθλασμένο τρόπο,  στις κυρίαρχες θεσμικές/κρατικές μορφές.

Ξεκινώντας θα θέλαμε να σχολιάσουμε τα δύο πιο προφανή και εξόφθαλμα μηνύματα που αποτυπώνονται στο εκλογικό αποτέλεσμα. Το ένα είναι η κρίση της πολιτικής εκπροσώπησης και της σταθερότητας της εναλλαγής των δύο κομμάτων εξουσίας που κατοχυρώθηκε απ’ το ’81 και μετά. Το άλλο είναι η ήττα της μνημονιακής στρατηγικής του κεφαλαίου και η ανάδειξη της σούπας του αντιμνημονιακού ρεύματος.

Αυτά τα ξέρετε; Ο βίος και η πολιτεία της Χρυσής Αυγής

Προς τους μαθητές των γειτονιών μας

Η Χρυσή Αυγή έχει ως ιδεολογία το μίσος απέναντι σε όσους δεν συμφωνούν μαζί της και ως πρακτική την εξόντωσή τους. Όραμά της είναι η κατάργηση της δη­μοκρατίας και της ελευθερίας για να φέρουν ένα καθεστώς απολυταρχίας, ολοκληρωτισμού, φασισμού. Πιστεύουν στην ανωτερότητα και καθαρότητα της φυλής των ελλήνων (παρότι πολλοί από αυτούς είναι αρκετά σκουρόχρωμοι), θεωρώντας όλους τους άλλους λαούς κατώτερους. Εξαιρούν τους γερμανούς της «αρίας φυλής» και το Χίτλερ, που τον θαυμάζουν επειδή οδήγησε τον κόσμο στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο (με 66 εκ. νεκρούς, εκ των οποίων 1,2 εκ. έλληνες).

Είναι οπαδοί του ναζισμού και των γερμανοτσολιάδων, δοσίλογων της κατοχής που συνεργαζόταν με τους κατακτητές, κατέδιδαν και δολοφονούσαν έλληνες. Διαστρεβλώνουν και αρνούνται την ιστορία, ακόμα και την πρόσφατη, όπως την εξέγερση και τους νεκρούς του Πολυτεχνείου το 1973. Παρότι εμφανίζονται να μιλούν ενάντια στο σύστημα, στην πραγματικότητα στηρίζουν βιομήχανους, εφοπλιστές, τραπεζίτες, τα φορολογικά προνόμια και την ασυδοσία τους. Δεν μιλούν ενάντια στο σύστημα της οικονομικής εξουσίας των πλουτοκρατών.

Συγκέντρωση στο Παγκράτι την Τετάρτη

Από την προεκλογική συγκέντρωση στην Καισαριανή

Το εκλογικό περίπτερο στο Βύρωνα

Καισαριανή: Προεκλογική συγκέντρωση

Καλούμε όλους και όλες στη προεκλογική συγκέντρωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το Σάββατο 9 Ιουνίου, 7.30 μμ στην πλατεία Καισαριανής.

Ελάτε να συζητήσουμε φλέγοντα ζητήματα/ερωτήματα που μας καίνε όλους! Όπως για παράδειγμα, "μπορεί να σταθεί ένα αριστερό κυβερνητικό πρόγραμμα και μια αριστερή κυβέρνηση εντός της ΕΕ και του ευρώ"; Ή "με ποιό τρόπο θα μπορέσουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι να έχουν κατακτήσεις";

Αντιφασιστικό Συλλαλητήριο Παρασκευή 8 Ιουνίου

Ενάντια στις επιθέσεις των νεοναζί της Χρυσής Αυγής

Παρασκευή 8 Ιούνη, Ομόνοια 7μμ

Ούτε στη Βουλή, ούτε πουθενά,

Έξω οι φασίστες από κάθε γειτονιά

Όχι στη συνεργασία ΕΛΑΣ-νεοναζί

Ανατροπή των μνημονίων της φτώχειας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης

Νόμιμοι οι μετανάστες, άσυλο στους πρόσφυγες

 

Το τελευταίο διάστημα οξύνονται οι εγκληματικές επιθέσεις των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, με την κάλυψη και την συνεργασία της Αστυνομίας, ενάντια σε μετανάστες και πρόσφυγες, ενάντια σε εργαζόμενους και νεολαία, ενάντια συνολικά στο κίνημα που παλεύει για την ταξική του ενότητα και την ανατροπή των Μνημονίων και των δυνάμεων του «μαύρου μετώπου». Από την εισβολή στην ΑΣΟΕΕ την μέρα των φοιτητικών εκλογών έως την επίθεση στα γραφεία του ΣΕΚ ( συνιστώσας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και από την οργάνωση ρατσιστικών πογκρόμ στη Πάτρα και στο κέντρο της Αθήνας έως τις αντισυγκεντρώσεις σε οργανώσεις κομμάτων της αριστεράς, η Χρυσή Αυγή διεξάγει μια προεκλογική εκστρατεία βουτηγμένη στο αίμα.

Μπορεί να εφαρμοστεί ένα αριστερό κυβερνητικό πρόγραμμα μέσα στην ΕΕ;

Γιώργος Βασσάλος – ερευνητής στο Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών (CEO)

Αναδημοσίευση από το ΠΡΙΝ και το ιστολόγιο "Γκράνμα"

Η Ελλάδα είναι ενταγμένη εδώ και τριάντα χρόνια στο θεσμικό οικοδόμημα της ΕΟΚ (1981) και μετέπειτα ΕΕ, είκοσι χρόνια στην ενιαία αγορά (1992) και δέκα χρόνια στον ενιαίο νόμισμα (2001).  Για κανένα από αυτά τα στάδια "ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης" δεν έγινε, όχι απλά δημοψήφισμα, αλλά ούτε καν ένας αξιοπρεπής δημόσιος διάλογος σχετικά με τις πολύ πρακτικές συνέπειες τους. 

Μια καθυστερημένη συζήτηση με το πιστόλι στον κρόταφο

Η σχέση της Ελλάδας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα το πιο πρακτικό και συμβολικό "επίτευγμά" της, το ενιαίο νόμισμα, μπαίνει στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης μόλις σήμερα, αφού η χώρα βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα της έκφρασης της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης στη δεύτερη ισχυρότερη νομισματική ζώνη του πλανήτη, και αφού με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης συντελέστηκε μέσα σε δύο χρόνια η σημαντικότερη κοινωνικοικονομική οπισθοδρόμηση στη χώρα μας από το Β’ ΠΠ, και από τις βιαιότερες στην Ευρώπη. Με λίγα λόγια δηλαδή, χρειάστηκε να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι, για να ενδιαφερθούμε λίγο για το τι πραγματικά είναι αυτός ο οργανισμός.

Βίντεο από την πύλη της Χαλυβουργίας: Η "δικαιοσύνη" έβγαλε παράνομη την απεργία των Χαλυβουργών. Συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη!

Ντροπή

Αναδημοσίευση από "Βαθύ Κόκκινο"

Σαμαρά είσαι αισχρός. Χρησιμοποίησες παιδιά σε πολιτική διαφήμιση. Και παλιότερα χρησιμοποιήθηκαν, αλλά όχι τόσο επαίσχυντα. Τα χρησιμοποίησες για τα ψέματά σου. Η εκμετάλλευση ανηλίκου σου λέει τίποτα κουφιοκέφαλε;

Στο video μαύρης προπαγάνδας της νέας δημαγωγίας, ένα κοριτσάκι φαίνεται να ρωτά ένα δάσκαλο, γιατί η Ελλάδα δεν είναι στο Ευρώ! Ξέχασες στο υποθετικό σενάριο, να βάλεις και την εισβολή των εξωγήινων. Εμείς όμως ξέρουμε ότι η Ελλάδα είναι στο Ευρώ και στο Μνημόνιο. Αυτό σημαίνει: 

1) Ότι τα παιδιά δεν έχουν βιβλία αλλά φωτοτυπίες, εξ αιτίας των περικοπών στην Παιδεία.

2) Ότι υποσιτίζονται οι μαθητές, επειδή οι πλούσιοι τοκογλύφοι και τα ντόπια αποβράσματα κατακλέβουν το λαό. 

Πολιτικός πραγματισμός, η πραγματικότητα της συγκυρίας, ο ρεαλισμός της επανάστασης

Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ

Αναδημοσίευση από την "ΙΣΚΡΑ" και το "Αριστερό Βήμα"

του Γιώργου Μανιάτη*

«Βλέπω ό,τι έχω μπροστά μου, ούτε το πριν ούτε το μετά» 

 

Η πραγματικότητα και μάλιστα η κοινωνικοπολιτική της διάσταση δεν είναι στατική. Κι αν ο πολιτικός πραγματισμός την τεμαχίζει κατά το δοκούν, ο πολιτικός ρεαλισμός οφείλει να ανακαλύπτει, να φέρνει στο φως και να αξιοποιεί τη δυναμική της. Ο ρεαλισμός της επαναστατικής πολιτικής για την κομμουνιστική προοπτική συγκροτείται όχι υποκλινόμενος στη συγκυρία, ούτε όμως και αγνοώντας την. 

Τρία σαθρά επιχειρήματα υπέρ της ψήφου στον ΣΥΡΙΖΑ

του Γιώργου Ρούση*

Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί δυστυχώς μια δεξιόστροφη πορεία, η οποία γίνεται όλο και σαφέστερη όσο εκτιμά ότι πλησιάζει προς την κυβερνητική εξουσία. 

Και αν φέρεται έτσι ως αντιπολίτευση είναι λίαν πιθανό όταν πια το δάκτυλο θα είναι μέσα στο βάζο με το μέλι της εξουσίας, να οδηγηθεί ακόμη δεξιότερα.

Έτσι είναι λογικό και τα επιχειρήματα που άμεσα ή έμμεσα προβάλλει για την υπερψήφιση του εμποτίζονται από μια μάλλον επιφανειακή αστική λογική. 

Πρώτο από αυτά είναι ότι μετά τις εκλογές της 6^ης του Μάη, ο λαός ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ σε ηγεμονεύουσα δύναμη της Αριστεράς, και συνεπώς αυτή είναι που εκ των πραγμάτων θα δώσει τη μάχη με το μαύρο μέτωπο.

Πάλι μεταβατική Βουλή

Του Γιώργου Δελαστίκ*

 

Είτε κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ισχυρή κυβέρνηση είναι δύσκολο να υπάρξει, καθώς ο σχηματισμός που θα δημιουργηθεί θα έχει τον μισό τουλάχιστον ελληνικό λαό απέναντί του.

Κυβέρνηση θα αποκτήσει οπωσδήποτε η Ελλάδα μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Είτε είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, κυβέρνηση θα σχηματιστεί και μάλιστα με την πρώτη κιόλας εντολή που θα δώσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αν κερδίσει η ΝΔ, θα κάνει κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, ίσως και με τη ΔΗΜΑΡ αν κριθεί απαραίτητο. Αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει κυβέρνηση με τη στήριξη τόσο της ΔΗΜΑΡ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και με την ανοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων του Πάνου Καμμένου. Κυβερνητική λύση θα δώσει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, καθώς βρίσκεται στη φάση της αποσύνθεσής του, θα στηρίξει πρόθυμα τη ΝΔ όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προχωρήσει στη μετάλλαξή του στις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ως ελάσσων κυβερνητικός εταίρος.

Τετραγωνισμός του κύκλου και πίσω από τις λαϊκές απαιτήσεις το πρόγραμμα που παρουσίασε ο ΣΥΡΙΖΑ

Ριζική υποχώρηση από το λαϊκό αίτημα για ουσιαστική και όχι τυπική κατάργηση του Μνημονίου και των συνεπειών του στην κοινωνία αποτελεί το πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Πρόκειται για έναν πραγματικό τετραγωνισμό του κύκλου, αφού προσπαθεί μεν να δείξει ότι ανταποκρίνεται στα άμεσα αιτήματα που το ίδιο το λαϊκό κίνημα επέβαλε, αλλά ταυτόχρονα να κλείσει το μάτι στους δανειστές και τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Προτείνει κάποια άμεσα μέτρα ανακούφισης, αλλά ταυτόχρονα, λόγω της εμμονής στο δρόμο εντός του ευρώ, αποδέχεται τη δανειακή σύμβαση και την αναγκαιότητα να συνεχίσει η χώρα να δέχεται τις δόσεις των δανείων και την ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Όμως, το ευρώ και η δανειακή σύμβαση σημαίνουν λιτότητα, μειώσεις μισθών και μηδενικά ελλείμματα σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και βέβαια απώλεια οποιουδήποτε δημοκρατικού κοινωνικού ελέγχου στην οικονομία.

Παρουσίαση ψηφοδελτίων και πολιτικού στίγματος, 31.5

Τα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ παρουσιάστηκαν σε συνέντευξη τύπου την Πέμπτη 31 Μάη. Τα πλαισιώνουν αγωνίστριες και αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, του εργατικού κινήματος, αγρότες, φοιτητές, μέλη του κινήματος “Δεν πληρώνω”, πρωταγωνιστές στα κινήματα των πλατειών σε όλη την Ελλάδα, καθώς και διανοούμενοι της ανεξάρτητης αναζήτησης και δράσης.

Η συμμετοχή είναι πολιτικά διευρυμένη σε σχέση με την αναμέτρηση της 6^ης Μάη με δυνάμεις και αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής, αντιΕΕ Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος, στα πλαίσια μιας προωθημένης εκλογικής και πολιτικής συνεργασίας. Αναφέρονται ενδεικτικά η συμμετοχή της Κομμουνιστικής Οργάνωσης “Ανασύνταξη”. Στην Α’ Αθήνας συμμετέχει η Ελπίδα Αλεβίζου αγωνίστρια στο «Κίνημα Δεν Πληρώνω» και στα κινήματα πόλης στην Α’ Αθήνας, ενώ στη Β’ Αθήνας ο Πέτρος Παπανικολάου, αγωνιστής με δράση στη δυτική Αθήνα και ο Γιώργος Βασσάλος, ερευνητής με σημαντική συμβολή στη μελέτη της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ. Στην Αττική το ψηφοδέλτιο πλαισιώνει ο Γιώργος Τρικαλινός, οικονομολόγος, ανένταχτος κομμουνιστής, ενώ στην Ημαθία ο Λάζαρος Παπαχρυσοστομίδης από την Ανεξάρτητη Πρωτοβουλίας Ημαθίας.