Αναδημοσίευση από το "Αριστερό blog"
Συνέχεια...
Η
«παγίδα του χρέους» είναι μια διαδικασία «αγκίστρωσης» ακόμη και των
φτωχότερων χωρών στο σύστημα της κυκλοφορίας του κεφαλαίου, έτσι ώστε να
μπορούν να είναι διαθέσιμες ως «οχετοί» για τα πλεονάζοντα κεφάλαια για
τα οποία κρίνονται υπόχρεες.
Οι σκέψεις που διατυπώνονται σε αυτό το σημείωμα βασίζονται σε ένα
ξαναδιάβασμα εκτιμήσεων του Ντ. Χάρβεϊ για τον ιμπεριαλισμό και την
κρίση, πριν αυτή εκδηλωθεί. Ο Ντ. Χάρβεϊ, είναι καθηγητής Ανθρωπολογίας
στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Το έργο του είναι αρκετά γνωστό στο
ελληνικό κοινό, καθώς έχουν εκδοθεί πολλά από τα βιβλία του στην Ελλάδα.
Στο έργο του ‘’Ο νέος ιμπεριαλισμός’’(2003), επιχειρεί
να διατυπώσει μια νέα θεωρία για τον ιμπεριαλισμό και να τον ερμηνεύσει
υπό τις παρούσες, εξαιρετικά σύνθετες συνθήκες της παγκοσμιοποίησης.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές ακόμη ενδιαφέρουσες πλευρές, που πρέπει να
συζητηθούν ξανά και τίθενται με πρωτότυπο τρόπο. Αξίζει να υπενθυμίσουμε
ότι το βιβλίο γράφηκε όχι μόνο πριν από την πρόσφατη εκδήλωση
της καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και πριν ακόμη εκδηλωθεί ο πόλεμος των
αμερικανών στο Ιράκ.
Η αντοχή πολλών
μεθοδολογικών παρατηρήσεων και εκτιμήσεων στο χρόνο και την αδυσώπητη
κρίση των μετέπειτα θυελλωδών πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων,
τονίζει το στέρεο βάθρο των προσεγγίσεων του Ντ. Χάρβεϊ.
Συνέχεια...