Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Ακροδεξιά και ηθικολογία: Κατ' επάγγελμα δολοφονική βαρβαρότητα

Αναδημοσίευση από το μπλογκ "με Αφορμή"

Κάθε φορά που διαπράττονται (πραγματικά) «ειδεχθή εγκλήματα», δίδεται η ευκαιρία σε κάθε λογής (και πάλι, κυριολεκτικά) «ειδεχθείς ανθρώπους» να εκφράσουν τον (υποτιθέμενο) αποτροπιασμό τους. Δεν θα μπορούσε από αυτόν τον κανόνα να ξεφύγει το μακελειό που προκάλεσε ο Νορβηγός φασίστας Άντερς Μπέχρινγκ Μπρέιβικ (ο τελικός απολογισμός είναι 77 νεκροί -ο ορισμός της φρικώδους πράξης).  Προσέξτε ωστόσο…

  Μεγαλοδημοσιογράφοι γλοιώδεις υπηρέτες των αφεντικών τους, ανάλγητοι φραγκοφονιάδες που δεν διστάζουν, για να εισπράξουν την αργυρώνητη αμοιβή τους, να καταγγέλλουν κάθε απεργό ως επικίνδυνο για το «κοινωνικό σύνολο και την εθνική οικονομία», ξαφνικά αποκτούν «ηθική συνείδηση»: επιτέλους, μπορούν να φρικιάσουν μπροστά στο «ειδεχθές έγκλημα» και να «αποδείξουν» με αυτόν τον τρόπο ότι ακόμα διαθέτουν κάποιου είδους «ηθική συνείδηση». Ωστόσο, οι κοινότοπες περιγραφές τους δεν αποκαλύπτουν απλά έλλειμμα φαντασίας, αλλά έλλειμμα οποιασδήποτε ηθικής: «ψυχρός δολοφόνος», «δέσμιος μισαλλόδοξων απόψεων», «ανθρωπόμορφο τέρας που πυροβολούσε επί μιάμιση ώρα ανελέητα». Οι άνθρωποι βρίσκονται, απλά, σε διατεταγμένη αποστολή: οι «ανθρωπιστικές» κορώνες έχουν σκοπό να καταπνίξουν οποιαδήποτε προσπάθεια να αναλυθούν τα γεγονότα στην Νορβηγία, να αναζητηθούν οι βαθύτερες αιτίες.

Συνέχεια...