Η κρυφή γοητεία του βοναπαρτισμού ως απάντηση στην κρίση-Μεταξύ ‘’κουτσής πάπιας’’ και σιδερένιας μπότας

"...Μια σύγχρονη αριστερή κομμουνιστική προσέγγιση, πρέπει να συνθέτει το δημοκρατικό και εθνικό ζήτημα με την κοινωνική ταξική πάλη, με όρους πολιτικής ηγεμονίας και καθοριστικότητας των συμφερόντων της εργαζόμενης πλειοψηφίας και ανειρήνευτης αντιπαλότητας με την κεφαλαιοκρατία..."

H πρώτη βδομάδα του Αυγούστου της τρέχουσας χρονιάς, σήμανε πανικό στους ‘’επενδυτές’’ όλου του κόσμου, με το μίνι χρηματιστηριακό κραχ σε όλες τις χρηματαγορές, να υπενθυμίζει ότι το τζίνι της οικονομικής κρίσης όχι μόνο έχει βγει από το μπουκάλι, αλλά δεν λέει και να επιστρέψει. Η επιστροφή στην κανονικότητα ή για να μιλήσουμε λίγο στη γλώσσα που αρέσει στον επιχειρηματικό κόσμο, σε μια κατάσταση ‘’business as usual’’, αποδεικνύεται όνειρο καλοκαιρινής νυκτός για τα επιτελεία των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Με ανησυχία, εκατομμύρια εργαζομένων σε όλο τον κόσμο συνειδητοποιούν ταχύτατα ότι το πρόβλημα δεν είναι ….οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα, ούτε αυτό καθαυτό το πρόβλημα του ελληνικού χρέους.

Όταν στο κάδρο μπαίνουν μετά τις χώρες του Νότου της Ευρώπης και η πρώτη ταχύτητα του ευρώ,  με τις ‘’αγορές’’ να επιτίθενται σε Γαλλία και Ιταλία, τα πράγματα εμφανίζονται να είναι πολύ σοβαρά. Το πρόβλημα είναι ακριβώς ο καπιταλισμός και η ιστορικών και παγκοσμίων διαστάσεων κρίση του.

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Αναδημοσίευση από το "Αριστερό blog"

Συνέχεια...