Για δεύτερη χρονιά σας καλούμε σε μια διήμερη συνάντηση συναυλιών, θεάτρου, αθλητισμού, ιστορικής αναζήτησης και πολιτικού διαλόγου. Σας καλούμε στο φεστιβάλ για να διασκεδάσουμε, να συζητήσουμε, να γνωριστούμε και από κοινού να παλέψουμε για τα πράγματα που αφορούν τη γειτονιά μας και για αυτά που μας επηρεάζουν και εκτείνονται πέρα από αυτή. Η περιοχή των Νοτίων προαστίων είναι η γειτονιά που ζούμε εργαζόμαστε και πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε.
Μέσα από το φεστιβάλ προτείνουμε ένα διαφορετικό τρόπο ψυχαγωγίας, μακριά από την κυρίαρχη κουλτούρα, τις επιχορηγήσεις και τους σπόνσορες, εμπιστευόμενοι την δημιουργικότητα και τον αυθορμητισμό των πολλών. Είμαστε ανεξάρτητοι από κάθε λογής “συμφέροντα” και για αυτό ζητάμε έντιμα την ενίσχυση από τον κόσμου του κινήματος. Απέναντι στις επιταγές της ΕΕ, του ΔΝΤ, του εκάστοτε κυβερνητικού εκφραστή της πολιτικής που θέλει τις ζωές μας σε αναμονή, τον πολιτισμό να είναι πολυτέλεια, εργατικές κατακτήσεις αιώνων να θεωρούνται εμπόδια στα κέρδη των λίγων, απαντάμε με αλληλεγγύη, με τέχνη από όλους για όλους, με αγώνα για κάθε μικρό και κάθε μεγάλο. Θεωρώντας άρρηκτα συνδεδεμένα τα ζητήματα που αναφέρονται τοπικά και κεντρικά. Απαντάμε με δυναμικό παρών στις αυθαιρεσίες δημάρχων και παραγόντων.
Όλο το προηγούμενο διάστημα μαζί με όλους όσους δεν πίστεψαν στα “αντισταθμιστικά μέτρα” παλέψαμε ενάντια σε εργοδοτικές αυθαιρεσίες, στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, στο ξήλωμα της δημόσιας υγείας και ασφάλισης, στη φοροληστεία. απαιτήσαμε μαζί με πλήθος συμπολιτών ελεύθερη πρόσβαση στους δημόσιους χώρους (βλ Γήπεδο Αργυρούπολης), στήσαμε χώρους πολιτικής και πολιτιστικής συνεύρεσης (βλ. Λέσχη Αμπάριζα). Επιμένουμε στη δημιουργία πάρκου υψηλού πρασίνου στο χώρο του πρώην αεροδρομίου. Βάζουμε μπροστά τις ανάγκες τις μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας απέναντι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στο όνομα ενός απύθμενου χρέους και μιας ανάπτυξης, που δεν είναι άλλη, από την δικιά τους κερδοφορία. Χωρίς ψευδαισθήσεις περί ήπιας επιχειρηματικής δραστηριότητας, πιστεύουμε ότι μόνο ο μαζικός ανυποχώρητος αγώνας των ίδιων των κατοίκων μπορεί να πετύχει νίκες.
Μέσα
από την συντονισμένη δράση με αγωνιστές από τις γύρω περιοχές σταθήκαμε
δίπλα σε πρόσφυγες-μετανάστες αναδεικνύοντας τον πόλεμο και την
οικονομική εξαθλίωση ενάντια στη ρατσιστική-φασιστική αντιμετώπιση τους
ως “κρίση προς διαχείριση” από την ΕΕ, το κράτος και τις ΜΚΟ. Βλέπουμε
πέρα από οίκτο και συμπόνια, τα κοινά ταξικά συμφέροντα.
Με
το φεστιβάλ αυτό ανοίγουμε μία χρονιά αγώνων, με το μυαλό μας στραμμένο
στο δίκιο αγώνα που δίνει σε κάθε μεριά της Ελλάδας και της Ευρώπης η
νεολαία και ο κόσμος της εργασίας.
