Ένα πλοίο λοιπόν της ναυτιλιακής εταιρίας του Θ. Κουντούρη, αγκυροβολημένο ουσιαστικά μέσα στο λιμάνι Πειραιά, φορτωμένο καύσιμα, με πολύ καλό καιρό, κατασκευής 1972, σάπιο κατά πως φαίνεται, και με δύο, αντί για 11(!!), άτομα από το πλήρωμα να επιβαίνουν σε αυτό, βυθίζεται!! Ένα ΥΕΝ που στην πρώτη του ανακοίνωση βιάζεται να πει ότι όλα τα πιστοποιητικά ελέγχθηκαν και ήταν εντάξει, που αντιδρά όταν η πετρελαιοκηλίδα έχει φτάσει στην Φρεαττύδα και «συσκέπτεται» για το πρόβλημα 4 ημέρες μετά..
Κυβέρνηση και εφοπλιστές με δική τους ευθύνη, επιτρέπουν την χρησιμοποίηση πλοίων που αποτελούν κινητές οικολογικές βόμβες, έτοιμες σε κάθε στιγμή να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή! Και την προκάλεσαν!
Το «ατύχημα» αυτό έρχεται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση μοιράζει άδειες έρευνας και εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων σε όλη την χώρα, που γιγάντια γεωτρύπανα ετοιμάζονται να σκίσουν τους βυθούς, στις ακτές της Πελοποννήσου της Κρήτης, της Ηπείρου, που το πολιτικό σύστημα γλύφει την Eldorado, που όλοι ορκίζονται στις «επενδύσεις» και τους «επενδυτές». Με τέτοια πολιτική τα εργατικά δικαιώματα και το περιβάλλον, δεν είναι παρά «γραφειοκρατικά προσκόμματα»!
Χρειάζεται άμεση κινητοποίηση των κατοίκων των περιοχών αυτών που μέσα σε μια νύχτα είδαν τις παραλίες τους να καταστρέφονται, για να αποκατασταθούν άμεσα οι ζημιές, για να γίνει εξονυχιστικός έλεγχος για την κατάσταση στο πλοίο, τις συνθήκες και τα αίτια της βύθισής του καθώς και τους λόγους που ξέφυγε από κάθε έλεγχο η πετρελαιοκηλίδα η οποία προκάλεσε πρωτοφανή θαλάσσια ρύπανση και καταστροφή...
Χρειάζεται πολιτικός αγώνας για γη και ελευθερία, ενάντια στην ληστρική εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης γιατί οι άνθρωποι και η φύση είναι πάνω από τα μνημόνια, την «ανταγωνιστικότητα», τους «επενδυτές», και τα ματωμένα κέρδη τους!!
