Γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι τα στρατόπεδα δεν είναι τόσο μακριά μας. Ο ελληνικός στρατός είναι εδώ, σε πλήρη λειτουργία και επηρεάζει έμμεσα ή άμεσα κοινωνικά συμφέροντα, αγώνες και κινήματα. Ο πολεμικός-κατασταλτικός του ρόλος αναβαθμίζεται συνεχώς ενώ με πολλαπλούς τρόπους συμβάλει στην εργασιακή εκμετάλλευση και τη διάσπαση της εργατικής τάξης. Με το νέο νόμο για τη θητεία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θέλει «να διαχειριστεί πιο αποτελεσματικά το ανθρώπινο δυναμικό», τους φαντάρους, ώστε να εκπαιδεύονται περισσότερο, να δουλεύουν περισσότερο, να αποδίδουν περισσότερες υπηρεσίες. Όσο ο στρατός «δένει» πιο πολύ με την κοινωνία από τη σκοπιά των αναγκών της άρχουσας τάξης τόσο οι φαντάροι γίνονται πιο αναλώσιμοι. Φορτώνονται το κόστος της θητείας, γίνονται δωρεάν εργαζόμενοι-λάστιχο για ανταποκριθούν στα φορτωμένα καθήκοντά τους. Υπάρχουν μονάδες-κάτεργα όπου πραγματικά οι φίλοι μας, οι συνάδελφοί μας, τα παιδιά μας φτάνουν στα όριά τους. Χωρίς υπερβολές, η στρατιωτική θητεία μοιάζει με ποινή σε φυλακή.
Μια τέτοια μονάδα είναι τα ΧΩΚ στο Καπανδρίτι. Μονάδα
που εδώ και χρόνια έχει μόνιμο πρόβλημα υποστελέχωσης. Μονάδα όπου οι
υπηρεσίες είναι καθημερινές και πολύωρες, οι έξοδοι είναι μια φορά το
μήνα, ενώ έχουν καταργηθεί οι φοιτητικές άδειες. Σε κάθε σειρά
κατάταξης, οι φαντάροι διαμαρτύρονται, πιέζουν, βγαίνουν παραπονούμενοι.
Δεκάδες επιστολές με καταγγελίες έχουν δημοσιευτεί. Τίποτα όμως δε
φαίνεται να αλλάζει. Η «εμπλοκή» (συνεχόμενες υπηρεσίες χωρίς εξόδους)
παραμένει. Κανείς υπεύθυνος δε συγκινείται. Κάθε νέος διοικητής συντηρεί
την ίδια κατάσταση. Επιπλέον
προσπαθούν να κρατήσουν τα παράπονα μέσα στο στρατόπεδο, να μη
δημοσιοποιούνται οι διαμαρτυρίες των φαντάρων, ούτε να φτάσουν στο ΓΕΣ και το Υπουργείο Άμυνας, ώστε να σταματήσουν να ισχυρίζονται ότι «δεν ξέρουν». Είναι οι βασικοί υπεύθυνοι και πρέπει να δώσουν λύση.
Εκδικούνται τους φαντάρους που δικαιούνται κατ’ εξαίρεση μετάθεση.
Τσακίζουν δικαιώματα, που οι ίδιοι έχουν θεσπίσει ώστε να επιδεικνύουν
υποκριτικά «κοινωνική ευαισθησία» η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία. Δεν
το κάνουν όμως φανερά. Δυσκολεύουν τρομερά τις συνθήκες, προσπαθούν να
εξωθήσουν τους δικαιούχους σε άρνηση του δικαιώματός τους και επιστροφή
στην παραμεθόριο. Τι σημασία έχει να υπηρετεί κάποιος δίπλα στο σπίτι
του όταν δε μπορεί να το βλέπει; Ποιο είναι το νόημα της κατ’ εξαίρεση
μετάθεσης όταν ο φαντάρος δε μπορεί με κανένα τρόπο να σταθεί δίπλα στα
προβλήματα της οικογένειάς του;
Μία από της εκατοντάδες τέτοιες περιπτώσεις είναι συνάδελφος που
βρέθηκε στη μαύρη μονάδα των ΧΩΚ, καθώς πληρούσε όλα τα κριτήρια για
κατ’ εξαίρεση μετάθεση. Από την πρώτη στιγμή διεκδίκησε τα δικαιώματά
του συνεχίζοντας την αγωνιστική στάση που χαρακτηρίζει τη ζωή του.
Υπήρξε ενεργό μέλος του φοιτητικού κινήματος αποτελώντας μία από τις πιο
συνεπείς, τίμιες και αναγνωρίσιμες προσωπικότητες στο Γεωπονικό
Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ενεργός πολίτης και στα κινήματα γειτονιάς στο δήμο
Ζωγράφου. Φυσικά η πολύπλευρη δράση του συνδέθηκε με το αντιπολεμικό
και αντιφασιστικό κίνημα. Στο πρόσωπό του συμβολίζονται τα βάσανα, τα
άγχη και οι αγωνίες πολλών φαντάρων. Η δικαίωσή του θα είναι μια πρώτη δικαίωση των δικαιωμάτων, των αναγκών και των διεκδικήσεων των φαντάρων και της νεολαίας.
Η αλληλεγγύη που δείχνουμε σε αυτόν είναι αλληλεγγύη σε όσους απαιτούν
ανθρώπινες συνθήκες θητείας, σεβασμό των Δικαιωμάτων του Φαντάρου Πολίτη
με Στολή. Ως νεολαία και εργαζόμενοι πλέον δεν έχουμε καμία διάθεση να
ανεχτούμε τα στεγανά των στρατοπέδων.
Βρισκόμαστε στο πλευρό τους. Απαιτώντας την άμεση ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
