Η νίκη του Donald Trump, οφείλεται στην απελπισία των
λαϊκών στρωμάτων στην πλουσιότερη χώρα του πλανήτη, τις ΗΠΑ για τις
δεκαετίες αχαλίνωτης ανισότητας, πτώσης του βιοτικού επιπέδου, τους
ατέλειωτους πολέμους στο εξωτερικό και την πλήρη διάψευση των ελπίδων
από την "πρώτη φορά μαύρος πρόεδρος" στις ΗΠΑ.
Ο πολυεκατομμυριούχος ρατσιστής πρόεδρος -πλέον- των ΗΠΑ
κέρδισε την ακόμα πιο μισητή στον λαό εκπρόσωπο του αμερικάνικου
κατεστημένου Χ. Κλίντον δίνοντας μια υπεραντιδραστική "απάντηση" στην
εκκωφαντική κρίση της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της κρίσης
ηγεμονίας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
Όπως και σε άλλες πρόσφατες πολιτικές και εκλογικές
αναμετρήσεις οι λαικές μάζες έδειξαν περιφρονητική απόρριψη του
κατεστημένου, ακόμα και αν αυτό οδηγεί σε ένα επόμενο. Μεγάλα τμήματα
των εργαζομένων, των άνεργων, της νεολαίας, των μειονοτήτων και των
διανοουμένων έστρεψαν την πλάτη τους στον κακοστημενο δικομματικό καυγά.
Αυτό δεν μπόρεσε να εκφραστεί παρά μόνο αποσπασματικά ή με την αποχή.
Όμως μέσα από το ρεύμα αυτό, που έστειλε τα πρώτα μηνύματα με σκληρούς
αγώνες το προηγούμενο διάστημα, το κίνηαμ για την διεκδίκηση των 15
δολαρίων κατώτερος μισθό, ενάντια στις δολοφονίες black lifes matter,
το occupy wall street μπορεί να γεννηθεί η ελπίδα για την αμερικανική
κοινωνία.
Ο (κάθε) Trump και η (κάθε) Hillary είναι εχθροί της
εργατικής τάξης και του λαού. Οι οικονομικές τους δεσμεύσεις με τον ένα ή
τον άλλο τρόπο ήταν η πλήρης εξυπηρέτηση των συμφερόντων των
πολυεθνικών, των βιομηχανιών πολέμου, της wall street.
Για αυτό και πέφτουν στο κενό οι κραυγές για συστράτευση ενάντια στον
"ακροδεξιό λαικισμό" αυτών που τον προκάλεσαν και τον γιγάντωσαν.
Μόνο η αριστερά με το πρόγραμμά της, τους αγώνες της, το
νέο όραμά της, τις σχέσεις της με τα πιο καταπιεσμένα στρώματα της
κοινωνίας, την ανειρήνευτη πάλη με κάθε εκδοχή του συστήματος μπορεί να
απαντήσει στον καπιταλισμό που σαπίζει και τους πολιτικούς του
εκπροσώπους είτε στην μια είτε στην άλλη εκδοχή τους.
